Return: โซจู & กิมจิ [Wonhyuk]
“นายดูไม่มีเสน่ห์เลย...สักนิด” ใบหน้าคมโน้มต่ำลงมากดจูบกลีบปากอิ่มแดงที่เผยออ้ารอไว้ บดเบียดนวดคลึง พร้อมตรึงคางมนไว้กับที่ มือยังคงนวดคลึงบีบสะโพกกลมแน่น ก่อนล้วงเข้าไปเกี่ยวกางเกงขาสั้นจุ้ดจู๋ออกจากกายบอบบาง พร้อมหันมาปลดกายใหญ่แข็งทื่อของตัวเองให้เป็นอิสระ จับร่างบางไร้อาภรณ์เบื้องล่างไปค้ำประตูไว้ พร้อมสอดใส่เติมเต็มช่องทางสีชมพูอ่อนเข้าไปจนเต็ม ฮยอกแจครางหวานด้วยความสุขสม
“อ๊าคคคคคคคคค ดูซิ โซจู เจ้าบ้านั่นมันทำร้ายเจ้านายอีกแล้ว ทำไงดี เจ้านายน่าสงสารมากเลย โดนเจ้าบ้านั่นรังแกทุกวัน โธ่เจ้านายของผม” กิมจิโวยวายจ้องมองเจ้านายที่รักถูกบรรเลงเพลงรักอย่างไร้เดียงสา เจ้านายคงทรมานมาก ถึงได้ทั้งหน้าแดง และร้องด้วยความทรมานแบบนั้น โซจูไม่ได้โต้ตอบสิ่งใดกลับมา แต่รังสีอัมหิตแล่นแปลบปลาบจนน่ากลัว
“อ๊ะ อืม ซีวอน เร็วอีกนิด อ๊ะอ้า” สะโพกกลมแอ่นรับแรงกระทั่นที่ถูกส่งมาเป็นจังหวะมากขึ้น ซีวอนจ้องมองแผ่นหลังบางชื้นเหงื่อด้วยความหลงใหล เร่งจังหวะให้กายตัวเองมากขึ้นไปอีก จวบจวนสองร่างพากันปลดปล่อย แต่มันคงไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ ซีวอนผละถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกจากกายตนไม่ต่างกับคนตัวเล็กแล้วโฉบอุ้มคนรัก เดินไปทิ้งตัวลงนั่งยังโซฟาแล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักครั้งใหม่ต่อ
>>กลับไปอ่านต่อ<<
“อ๊าคคคคคคคคค ดูซิ โซจู เจ้าบ้านั่นมันทำร้ายเจ้านายอีกแล้ว ทำไงดี เจ้านายน่าสงสารมากเลย โดนเจ้าบ้านั่นรังแกทุกวัน โธ่เจ้านายของผม” กิมจิโวยวายจ้องมองเจ้านายที่รักถูกบรรเลงเพลงรักอย่างไร้เดียงสา เจ้านายคงทรมานมาก ถึงได้ทั้งหน้าแดง และร้องด้วยความทรมานแบบนั้น โซจูไม่ได้โต้ตอบสิ่งใดกลับมา แต่รังสีอัมหิตแล่นแปลบปลาบจนน่ากลัว
“อ๊ะ อืม ซีวอน เร็วอีกนิด อ๊ะอ้า” สะโพกกลมแอ่นรับแรงกระทั่นที่ถูกส่งมาเป็นจังหวะมากขึ้น ซีวอนจ้องมองแผ่นหลังบางชื้นเหงื่อด้วยความหลงใหล เร่งจังหวะให้กายตัวเองมากขึ้นไปอีก จวบจวนสองร่างพากันปลดปล่อย แต่มันคงไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ ซีวอนผละถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกจากกายตนไม่ต่างกับคนตัวเล็กแล้วโฉบอุ้มคนรัก เดินไปทิ้งตัวลงนั่งยังโซฟาแล้วเริ่มบรรเลงเพลงรักครั้งใหม่ต่อ
>>กลับไปอ่านต่อ<<