Cinderella boy NC : 29 ห้ามใจรัก & ความรู้สึกของซีวอน
NC13+
“ถ้างั้น ร่างกายของนายมันคงซื่อสัตย์มากกว่าคำพูดของนายซินะ”
ไม่ว่าเปล่าใบหน้าคมซุกลงยังซอกคอขาวนวล ฮยอกแจสะดุ้งกับความเจ็บที่ได้รับ ริมฝีปากร้อนขบแรงจนต้องเบือนใบหน้าหลบหนี แต่นั่นกลับกลายเป็นการเชิญชวนให้อีกคนเลาะเล็มได้มากขึ้น
“ปล่อยนะคุณซีวอน” สองแขนถูกตรึงไว้ข้างตัวด้วยสองมือใหญ่ ฮยอกแจพยายามดิ้นรนไปมา ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเผลอแอ่นอกตอบรับเมื่อริมฝีปากร้อนครอบครองยอดอกสีระเรื่อของตัวเอง
“อ๊ะ อ๊า~ ค คุณซีวอน” แม้ใจจะสั่งห้ามแต่ร่างกายกลับคุ้นชิน ร่างบางสั่นระริกไหวกายไปตามริมฝีปากที่ทาบทับลงมา
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูผละร่างสูงออกจากร่างที่กำลังสั่นสะท้านอยู่บนที่นอน ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำ ร่องรอยที่ลำคอและแผงอกเด่นชัดจนเหมือนจงใจ
ก๊อกๆ ๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกรอบ ฮยอกแจค่อย ๆ ชันกายลุกขึ้นยืน แต่ไม่ได้เดินไปเปิดประตู ร่างบางค่อย ๆ พากายตัวเองเดินตรงไปยังห้องน้ำแทน ร่างสูงมองตามแผ่นหลังบางจนสุดสายตา ก่อนจะลุกเดินไปเปิดประตูห้องออกเอง
“เอ่อ..ขอโทษค่ะ พอดี คุณ ๆ ที่มาด้วย บอกให้ดิฉันมาช่วยปลุกคุณหนูข้างในนะคะ เห็นบอกว่าเธอขี้เซามาก”
“ไม่เป็นไร ตื่นแล้ว” ตอบกลับ แม่บ้านราบเรียบ หญิงวัยกลางคนค้อมหัวน้อย ๆ ก่อนจะเดินละจากไป ร่างสูงปิดประตูลงก่อนเดินมาทิ้งกายลงนั่งข้างเตียง ความสับสนวิ่งไปทั่วทั้งสมอง ภาพสองภาพกำลังตีกันให้วุ่น หนึ่งคือหญิงสาวอันเป็นที่รัก และหนึ่งคือคนที่ตัวเองผูกสัมพันธ์ทางกายด้วย
>>กลับไปอ่านต่อ<<
“ถ้างั้น ร่างกายของนายมันคงซื่อสัตย์มากกว่าคำพูดของนายซินะ”
ไม่ว่าเปล่าใบหน้าคมซุกลงยังซอกคอขาวนวล ฮยอกแจสะดุ้งกับความเจ็บที่ได้รับ ริมฝีปากร้อนขบแรงจนต้องเบือนใบหน้าหลบหนี แต่นั่นกลับกลายเป็นการเชิญชวนให้อีกคนเลาะเล็มได้มากขึ้น
“ปล่อยนะคุณซีวอน” สองแขนถูกตรึงไว้ข้างตัวด้วยสองมือใหญ่ ฮยอกแจพยายามดิ้นรนไปมา ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเผลอแอ่นอกตอบรับเมื่อริมฝีปากร้อนครอบครองยอดอกสีระเรื่อของตัวเอง
“อ๊ะ อ๊า~ ค คุณซีวอน” แม้ใจจะสั่งห้ามแต่ร่างกายกลับคุ้นชิน ร่างบางสั่นระริกไหวกายไปตามริมฝีปากที่ทาบทับลงมา
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูผละร่างสูงออกจากร่างที่กำลังสั่นสะท้านอยู่บนที่นอน ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำ ร่องรอยที่ลำคอและแผงอกเด่นชัดจนเหมือนจงใจ
ก๊อกๆ ๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกรอบ ฮยอกแจค่อย ๆ ชันกายลุกขึ้นยืน แต่ไม่ได้เดินไปเปิดประตู ร่างบางค่อย ๆ พากายตัวเองเดินตรงไปยังห้องน้ำแทน ร่างสูงมองตามแผ่นหลังบางจนสุดสายตา ก่อนจะลุกเดินไปเปิดประตูห้องออกเอง
“เอ่อ..ขอโทษค่ะ พอดี คุณ ๆ ที่มาด้วย บอกให้ดิฉันมาช่วยปลุกคุณหนูข้างในนะคะ เห็นบอกว่าเธอขี้เซามาก”
“ไม่เป็นไร ตื่นแล้ว” ตอบกลับ แม่บ้านราบเรียบ หญิงวัยกลางคนค้อมหัวน้อย ๆ ก่อนจะเดินละจากไป ร่างสูงปิดประตูลงก่อนเดินมาทิ้งกายลงนั่งข้างเตียง ความสับสนวิ่งไปทั่วทั้งสมอง ภาพสองภาพกำลังตีกันให้วุ่น หนึ่งคือหญิงสาวอันเป็นที่รัก และหนึ่งคือคนที่ตัวเองผูกสัมพันธ์ทางกายด้วย
>>กลับไปอ่านต่อ<<