Cinderella Boy : 23 คู่แข่ง [วอนฮยอก]
สิ้นเสียง
ริมฝีปากหยักจัดการปิดกั้นเสียงใด ๆ ที่จะร้องออกมาอีก มือบางพยายามผลักอกแกร่งออกห่าง
เพียงชั่วนาทีจากการดิ้นรน ร่างที่แข็งกร้าวเริ่มหลอมละลายกลายเป็นขี้ผึ้งที่ถูกรนไฟด้วยไฟร้อน
ฮยอกแจกำเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มของร่างสูงแน่น
ไม่อยากอ่อนไหว แต่ร่างกายไม่ยอมทำตามคำสั่งของตัวเอง รสจูบอันหอมหวานจากปลายลิ้นร้อนที่ดุนดันอยู่ภายในล้างสมองให้กลวงโบ๋
ฮยอกแจหอบหายใจถี่ มือเรียวขยุ้มกำเสื้อร่างสูงสะกดกั้นอารมณ์ตัวเอง มือหนากระชับเอวบางแนบชิดกายแกร่งตัวเอง แขนขาฮยอกแจเริ่มไร้แรงทรุดกายภายใต้อ้อมแขนแกร่ง
“นายเป็นของฉันฮยอกแจ” ซีวอนเผลอไผลกระซิบแผ่ว ลูบไล้แผ่นหลังบางขึ้นลงจนร่างในอ้อมแขนสั่นน้อย ๆ ตอบรับ ริมฝีปากร้อนละจากกลีปากแดงฉ่ำก่อนจะเคลื่อนเป้าหมายไปยังซอกคอขาวนวล ฮยอกแจยืนเชิดหน้า ปลดปล่อยลมหายใจให้เข้าออกราวกับทางน้ำถูกกั้น มือหนาแทรกเรียวนิ้วภายใต้ ชายเสื้อเชิ้ตตัวบางลูบไล้หน้าท้องแผ่วเบา
ยอดเม็ดปทุมถันเหมือนต้องการการเอาใจ ยอดเม็ดสีหวานแข่งกันแข็งตัวสู้มือจนซีวอนต้องก้มลงขบกัดเบา ๆ ผ่านเนื้อผ้าตัวบาง ใครนะซื้อเสื้อตัวนี้ให้
บางเกินไป
ฮยอกแจสอดปลายนิ้วในเรือนผมสีดำสนิทเมื่อยามที่อีกคนกำลังเลาะ เล็มกัดกินเม็ดองุ่นแสนหวานของตัวเอง อยากอดกลั้น แต่น้ำเสียงกลับเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินบาง ๆ เปลือกตาสีหวานปิดสนิทตอบรับ
“ฮยอกแจ" เสียงทุ้มกระซิบแผ่ว ปลดอาภรณ์เบื้องล่างตัวเองออกช้าๆ ให้แก่นความเป็นชายโผล่ออกมาท้าทาย ก่อนจะหันไปปลดอาภรณ์เบื้องล่างของฮยอกแจ ร่นลงค้างไว้ที่หัวเข่า มือหนาจับร่างบางพลิกให้หันกายชิดกำแพง
“ม ไม่น่ะ“ เสียงร้องห้าม เป็นเพียงเสียงกระซิบอันเย้ายวนราวกับจะกระตุ้นให้อีกฝ่ายเร่งเร้า มากกว่าเลิกรา ความอดทนหมดลง ซีวอนจับสะโพกกลมมนดึงน้อย ๆ ให้ฐานอยู่ใกล้แก่นกายตัวเอง กายร้อนสอดแทรกล้วงลึก ฮยอกแจหลับตาลงแน่น ไอความหวาบหวามค่อยๆ ส่งผ่านเข้ามาเรื่อย ๆ กระทั่งสุดทางรัก กลีบปากบางขบเม้มสะกัดกั้นเส้นเสียงน่าอาย
ร่างสูงค่อย ๆ ดึงแก่นกายร้อนเข้าออกช้า ๆ พาร่างน้อยไหวกายไปตามจังหวะการนำของตัวเอง
“ฮยอกแจ “ ซีวอนกระซิบแผ่ว จ้องมองแผ่นหลังที่กำลังไหวเอนและสะโพกกลมมนที่ตัวเองหลงใหล
ไม่อยากให้ใครได้สัมผัสร่างนี้นอกจากตัวเอง
มันไม่ใช่รัก... เขามีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว
ไม่ได้รัก... แต่เขากำลังหวง
หวงของของตัวเองเท่านั้น
“ฮยอกแจนายเป็นของฉัน ห้ามให้ใครแตะต้องนายเด็ดขาด” เสียงกระซิบแผ่วเหมือนเป็นคำสารภาพ
ฮยอกแจหลับตาลงแน่น แค่ร่างกายซินะที่คุณต้องการ แค่ร่างกาย แต่ไร้หัวใจ
สองร่างพากันส่งเสียงหอบถี่ประสานพร้อมเพียง ไม่นานนักร่างสูงก็ปลอดปล่อยหยาดน้ำออกมาให้ชุ่มฉ่ำช่องทางสีหวาน ฮยอกแจทรุดฮวบลงในอ้อมแขนแกร่ง
จะอีกกี่ครั้งกันที่คุณจะรังแกร่างกายนี้โดยไร้รัก
ผมอยากให้คุณรักผมบ้าง คุณซีวอน
>>> กลับไปอ่านต่อ <<<
ไม่อยากอ่อนไหว แต่ร่างกายไม่ยอมทำตามคำสั่งของตัวเอง รสจูบอันหอมหวานจากปลายลิ้นร้อนที่ดุนดันอยู่ภายในล้างสมองให้กลวงโบ๋
ฮยอกแจหอบหายใจถี่ มือเรียวขยุ้มกำเสื้อร่างสูงสะกดกั้นอารมณ์ตัวเอง มือหนากระชับเอวบางแนบชิดกายแกร่งตัวเอง แขนขาฮยอกแจเริ่มไร้แรงทรุดกายภายใต้อ้อมแขนแกร่ง
“นายเป็นของฉันฮยอกแจ” ซีวอนเผลอไผลกระซิบแผ่ว ลูบไล้แผ่นหลังบางขึ้นลงจนร่างในอ้อมแขนสั่นน้อย ๆ ตอบรับ ริมฝีปากร้อนละจากกลีปากแดงฉ่ำก่อนจะเคลื่อนเป้าหมายไปยังซอกคอขาวนวล ฮยอกแจยืนเชิดหน้า ปลดปล่อยลมหายใจให้เข้าออกราวกับทางน้ำถูกกั้น มือหนาแทรกเรียวนิ้วภายใต้ ชายเสื้อเชิ้ตตัวบางลูบไล้หน้าท้องแผ่วเบา
ยอดเม็ดปทุมถันเหมือนต้องการการเอาใจ ยอดเม็ดสีหวานแข่งกันแข็งตัวสู้มือจนซีวอนต้องก้มลงขบกัดเบา ๆ ผ่านเนื้อผ้าตัวบาง ใครนะซื้อเสื้อตัวนี้ให้
บางเกินไป
ฮยอกแจสอดปลายนิ้วในเรือนผมสีดำสนิทเมื่อยามที่อีกคนกำลังเลาะ เล็มกัดกินเม็ดองุ่นแสนหวานของตัวเอง อยากอดกลั้น แต่น้ำเสียงกลับเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินบาง ๆ เปลือกตาสีหวานปิดสนิทตอบรับ
“ฮยอกแจ" เสียงทุ้มกระซิบแผ่ว ปลดอาภรณ์เบื้องล่างตัวเองออกช้าๆ ให้แก่นความเป็นชายโผล่ออกมาท้าทาย ก่อนจะหันไปปลดอาภรณ์เบื้องล่างของฮยอกแจ ร่นลงค้างไว้ที่หัวเข่า มือหนาจับร่างบางพลิกให้หันกายชิดกำแพง
“ม ไม่น่ะ“ เสียงร้องห้าม เป็นเพียงเสียงกระซิบอันเย้ายวนราวกับจะกระตุ้นให้อีกฝ่ายเร่งเร้า มากกว่าเลิกรา ความอดทนหมดลง ซีวอนจับสะโพกกลมมนดึงน้อย ๆ ให้ฐานอยู่ใกล้แก่นกายตัวเอง กายร้อนสอดแทรกล้วงลึก ฮยอกแจหลับตาลงแน่น ไอความหวาบหวามค่อยๆ ส่งผ่านเข้ามาเรื่อย ๆ กระทั่งสุดทางรัก กลีบปากบางขบเม้มสะกัดกั้นเส้นเสียงน่าอาย
ร่างสูงค่อย ๆ ดึงแก่นกายร้อนเข้าออกช้า ๆ พาร่างน้อยไหวกายไปตามจังหวะการนำของตัวเอง
“ฮยอกแจ “ ซีวอนกระซิบแผ่ว จ้องมองแผ่นหลังที่กำลังไหวเอนและสะโพกกลมมนที่ตัวเองหลงใหล
ไม่อยากให้ใครได้สัมผัสร่างนี้นอกจากตัวเอง
มันไม่ใช่รัก... เขามีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว
ไม่ได้รัก... แต่เขากำลังหวง
หวงของของตัวเองเท่านั้น
“ฮยอกแจนายเป็นของฉัน ห้ามให้ใครแตะต้องนายเด็ดขาด” เสียงกระซิบแผ่วเหมือนเป็นคำสารภาพ
ฮยอกแจหลับตาลงแน่น แค่ร่างกายซินะที่คุณต้องการ แค่ร่างกาย แต่ไร้หัวใจ
สองร่างพากันส่งเสียงหอบถี่ประสานพร้อมเพียง ไม่นานนักร่างสูงก็ปลอดปล่อยหยาดน้ำออกมาให้ชุ่มฉ่ำช่องทางสีหวาน ฮยอกแจทรุดฮวบลงในอ้อมแขนแกร่ง
จะอีกกี่ครั้งกันที่คุณจะรังแกร่างกายนี้โดยไร้รัก
ผมอยากให้คุณรักผมบ้าง คุณซีวอน
>>> กลับไปอ่านต่อ <<<