Badz NC: คู่รัก ไม่ตั้งใจ [Wonhyuk] : 03 เกินเลย
ครึ่งแรก
ว่าแล้วก็ลากฮยอกแจให้เดินแถก ๆ ขึ้นรถไปกับตัวเอง ฮยอกแจโวยวายมาตลอดทั้งเส้นทางกระทั่งถึงบ้าน วันนี้วันเสาร์ ทั้งพ่อและแม่ไปทำงาน ต่อให้อยู่บ้านก็ไม่ได้สนใจ เพราะเขาพาผู้หญิงมาบ้านทุกวันอยู่แล้ว
ไม่เกินครึ่งชั่วโมง ฮยอกแจก็มานั่งแหมะอยู่ที่พื้นข้างเตียงของคนตัวสูง
“นี่ซีวอน ปล่อยนะ! จะบ้ารึไง!”
“ฉันจะทำให้นายรู้ว่าฉันทรมานแค่ไหน” ว่าแล้วก็คลี่ปลดกางเกงออกจากเอวเล็ก ฮยอกแจพยายามดิ้นรน ก่อนสะดุ้งเฮือกเมื่อคนตัวสูงจับส่วนอ่อนไหวตัวเองไว้ ใช่ว่าตัวเองจะไม่เคยทำร้ายน้องชายตัวเอง แต่ไม่ได้ทำบ่อย ๆ ต่างหาก
“อืม อ่อนไหวไม่เบา ดีจะได้รู้ความทรมานของฉันเร็ว ๆ” พูดพร้อมขยับส่วนอ่อนไหวในมือเบา ๆ ฮยอกแจพยายามดันมือนั้นออก เวลาทำด้วยตัวเองกับคนอื่นมาทำให้แบบนี้ มันให้ความรู้สึกที่ต่างกันจริง ๆ
ฮยอกแจไม่รู้หรอกว่าตัวเองเป็นคนอ่อนไหวหรือไม่อ่อนไหว เพราะไม่เคยสังเกต แต่เวลานี้มือของตัวเองกำลังกำอกเสื้อของคนตัวสูงแน่นเพื่อระบายความอึดอัด มือใหญ่รีบเร่งความเร็ว ฮยอกแจจิกปลายเท้าไว้ที่พื้นเชิดหน้าเตรียมจะปลดปล่อย แต่อีกฝ่ายกลับถอนมือออกเสียก่อน
ฮยอกแจช้อนสายตาแฝงความทรมานขึ้นมอง
“ทีนี้เข้าใจความรู้สึกฉันรึยัง”
ฮยอกแจที่อยากจะบอกว่าเข้าใจแล้ว แต่ศักดิ์ศรีมันค้ำคอเลยได้แต่ส่งสายตาเยิ้ม ๆ พร้อมส่ายหน้าไปมาตอบปฏิเสธ
ซีวอนขมวดหัวคิ้วฉับ เมื่อไม่ยอมรับก็ต้องทำให้ทรมานมากกว่านี้
ร่างสูงรีบเข้าไปกอบกุมส่วนอ่อนไว้เอาไว้อีกรอบ ผู้ชายมีจุดไวสัมผัสอยู่ และซีวอนก็แตะไปที่จุดนั้น ฮยอกแจสะดุ้งเฮือก เผลอตัวครางออกมาเสียงหวานทำเอาซีวอนขนลุกซู่โดยไม่ได้ตั้งใจ
ฮยอกแจที่อยู่กับความทรมานเต็มที่พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ มือใหญ่เร่งประจุเพลิงอารมณ์ นำพาเส้นชัยมาไว้แค่เอื้อมแล้วกระชากกลับ ฮยอกแจแทบจะตายเอาให้ได้
“คราวนี้เข้าใจรึยัง” คนทำพูดหอบ ๆ เพราะตอนนี้สองหูตัวเองได้ยินแต่เสียงครางหวานของคนที่ตัวเองเพิ่งประจุอารมณ์ใส่อยู่
ฮยอกแจพูดอะไรไม่ได้แล้วตอนนี้ สองมือบางรีบเลื่อนลงไปกุมส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้ ขยับเบา ๆ หวังพาตัวเองไปให้ถึงปลายทาง ซีวอนรีบก้มลงไปยึดจับมือบางไว้แล้วดึงขึ้นเหนือหัว ฮยอกแจพยายามยื้อ ร่างสูงเลยลุกไปคว้าเนกไทในตู้เสื้อผ้ามามัดสองข้อมือบางเอาไว้ด้วยกันแทน
“นายต้องรู้ความทรมานของฉันก่อน” บอกแค่นั้นก่อนผละตัวออกมายืนมองความทรมานของคนตัวเล็กกว่าอยู่ห่าง ๆ ฮยอกแจมองกลับด้วยสายตาหยาดเยิ้ม แก้มขาวแดงปลั่ง กลีบปากเรียวได้รูปซับสีเลือดจนแดงฉ่ำ
ไม่อยากจะยอมรับ แต่คนตรงหน้านี้เซ็กซี่เป็นบ้าเลย
ฮยอกแจที่สองมือถูกพันธนาการเอาไว้ยังไม่คิดจะยอมแพ้ แค่โดนมัดข้อมือไว้ แต่นิ้วยังขยับได้อยู่ ฮยอกแจรีบเลื่อนสองมือลงต่ำหวังสัมผัสส่วนอ่อนไหวตัวเอง แต่ถูกซีวอนจับเอาไว้อีกรอบ
มือใหญ่จับสองข้อมือบางไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ขยับส่วนอ่อนไหวที่เตรียมจะปลดปล่อยออกมา พอฮยอกแจจะไปถึงปลายทางก็รีบละมือออก ฮยอกแจครางหนักยิ่งกว่าเดิม
“ซีวอน ปล่อย ฉันทรมาน ปล่อยฉันไปเถอะนะ ขอร้องล่ะ”
ซีวอนไม่อยากจะยอมรับ แต่ตอนนี้ตัวเองกำลังร้อน ร้อนเอามาก ๆ ส่วนตุงเต็มของตัวเองก็ตุงจนปวดแน่นไปหมด
“นายต้องรับผิดชอบ”
“ได้ ตอนนี้ให้ทำอะไรก็ยอม ปล่อยฉันไปก่อน” ร้องขอด้วยน้ำเสียงเว้าวอน ร่างกายพากันบิดเร่าเย้ายวน
ซีวอนชั่งใจคิด ตอนนี้จะให้ไปหาผู้หญิงที่ไหนก็คงยาก
“งั้นตอนนี้นายก็ทำให้ฉันเสร็จก่อนละกัน” บอกก่อนปลดส่วนอ่อนไหวตัวเองออก ฮยอกแจจ้องมองสิ่งนั้น อยากขัดขืนนะ แต่ตอนนี้ตัวเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อะไรก็ยอมทั้งนั้น
“ทำให้มันปล่อย”
“งะ..งั้นปล่อยมือก่อนสิ”
“ขืนฉันปล่อยมือนาย นายก็ช่วยตัวเองน่ะสิ ไม่ได้”
“แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!” ค้านกลับเสียงพร่า กลีบปากอิ่มแดงพากันสั่นระริกด้วยความต้องการจนซีวอนอดไม่ได้ที่จะจินตนาการว่า ถ้าหากริมฝีปากนั้นมาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วมันจะเป็นยังไง
“ใช้ปากนายละกัน”
“ไม่!” ฮยอกแจปฏิเสธทันควัน
“งั้นก็ทรมานอยู่อย่างนี้แหละ” ขู่ทั้งตัวเองและคนตัวเล็ก
ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงอย่างอาฆาต ซีวอนแกล้งใช้ปลายเท้าเขี่ยส่วนอ่อนไหวเบา ๆ ในขณะที่มือก็ยึดจับข้อมือเล็กไว้ ฮยอกแจที่ถูกกระตุ้นจนแทบจะทนไม่ได้จำใจต้องเขยิบตัวเข้าไปชิด แล้วยื่นปลายลิ้นออกไปสัมผัสปลายยอดปริ่มน้ำเบา ๆ
ซีวอนแหงนหน้าเผลอตัวครางทุ้มออกมา ฮยอกแจที่ร้อนอยู่แล้ว พอได้ยินเสียงครางแบบนั้น ยิ่งยื่นปลายลิ้นออกมาตวัดปรนเปรอปลายยอดมากขึ้น ไออุ่นร้อนและความนุ่นนิ่มของมันทำเอาฮยอกแจเผลอตัวขบเม้มมากขึ้น ไล่จากปลายไปจนถึงโคน
“อืม~ ดีมาก” ร่างสูงครางชม
ยิ่งโดนชม ฮยอกแจยิ่งลากไล้มากขึ้น ก่อนจะเขยิบขึ้นมาที่ปลายยอดและครอบครองมันไว้ทั้งอันในปาก
ซีวอนปลดปล่อยน้ำเสียงแห่งความเสียวซ่านออกมาดังระงม มืออีกข้างที่ไม่ได้จับข้อมือเล็กไว้ นวดคลึงศีรษะคนตัวบางเบา ๆ ยิ่งทำเอาฮยอกแจรู้สึกเสียวซ่านเข้าไปใหญ่
ฮยอกแจลากปลายลิ้นขึ้นลงสลับกับครอบครองมันอยู่อย่างนั้น กระทั่งร่างสูงที่อดทนมานานปลดปล่อย แต่เพราะยังหนุ่มยังแน่น แทนที่มันจะสงบ กลับแข็งทื่อคงขนาดไว้เท่าเดิม
“ครั้งเดียวไม่พอหรอก ต้องทำอีก” ร่างสูงสั่ง ฮยอกแจรีบส่ายหัว
“แลกกันก่อน ฉันทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”
ซีวอนทำท่าชั่งใจ จ้องมองคนที่กำลังทรมานไม่แพ้กัน ซีวอนตัดสินใจย่อตัวลงไปประจุเพลิงอารมณ์ให้คนตัวบางบ้าง
“อ๊า~ ซีวอน อืมมม ดี” ฮยอกแจครางหวานข้างใบหู พาเอาขนลุกแล้วลุกอีก ผู้ชายอะไรเสียงเร้าอารมณ์เป็นบ้า เสียงอย่างกับผู้หญิง
ด้วยความสงสัยว่ามันจะเหมือนกันจริงหรือเปล่า ซีวอนละมือที่จับสองข้อมือบางออก แล้วล้วงเข้าไปใต้ชายเสื้อ พยายามควานหายอดเม็ดแข็งตัวขนาดเล็กภายใน
ถ้าเป็นผู้หญิงไม่ต้องควานหาให้ยาก เพราะมันนูนอย่างเห็นได้ชัด แต่ของฮยอกแจต้องควานกันอยู่นาน จนในที่สุดก็เจอ เพียงแค่แตะแผ่วเบา แผ่นอกบางก็ผวารับทันที ยอดอกนุ่มนิ่มที่เคยราบเรียบเมื่อกี้ก็พากันแข็งตัวสู้มือ
ซีวอนบีบมันแรงขึ้น แผ่นอกบางยิ่งแอ่นมากขึ้น เสียงครางหวานยิ่งดังมากขึ้นด้วย
“อ๊า~ ซีวอน อย่า~ ขอร้อง” ครางห้ามด้วยน้ำเสียงชวนน่าสงสาร หน่วยตางามที่เคยจ้องมองตัวเองด้วยความแข็งกร้าวเคลือบแฝงไปด้วยหยาดน้ำสีใส พราวระยับราวกับดวงดาวแสนสวย มันสวยเอามาก ๆ จนซีวอนเผลอตัวหยอกล้อยอดเม็ดแข็งตัวมากขึ้น หวังมองสีหน้าที่กำลังทรมานของคนตัวเล็ก
ยิ่งทำฮยอกแจยิ่งบิดกายไปมาพร้อมเขยิบตัวเข้าหาคนตัวสูง
“ซีวอน ช่วยฉันที~” ร้องขอด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
ซีวอนเร่งความเร็วมากขึ้น จนในที่สุดฮยอกแจก็กรีดร้องพร้อมปลดปล่อยออกมาจนเต็มมือใหญ่
ฮยอกแจซบหน้าเข้ากับแผงอกกว้าง หอบหายใจแรงราวกับคนที่วิ่งมาแล้วร้อยเมตร
ซีวอนยกมือที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำขาวขุ่นของคนตัวบางขึ้นมาดู ชั่งใจอีกนิด ก่อนนำสิ่งนั้นไปแตะที่ส่วนนุ่มนิ่มด้านหลังของฮยอกแจเบา ๆ ฮยอกแจสะดุ้งเฮือกรีบเงยหน้าขึ้นมอง
“นี่จะทำอะไรน่ะ?!”
“ก็จะลองทำเหมือนที่ทำกับผู้หญิงนั่นแหละ เพียงแต่คนละที่กัน”
“นี่ ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่เกย์”
“ฉันก็ไม่ใช่เหมือนกัน แต่นายต้องรับผิดชอบ เพราะของฉันยังไม่ลด”
“ให้ฉันใช้มือก็ได้ ปละ..อืมม ปล่อยซีวอน อ๊า~ อย่านะ” ร้องห้ามได้แค่นั้นก่อนเปลี่ยนเป็นครางหวานเมื่อนิ้วร้อนทะลวงเข้าไปในช่องทางสีสวยสองนิ้วพร้อมกันแล้วสะกิดเข้าที่จุดอ่อนไหว
จุดนี้เคยอ่านเจอมาก่อน แต่ไม่คิดว่ามันจะมีจริง ๆ
ฮยอกแจที่เถียงอยู่ดี ๆ เปลี่ยนเป็นสั่นระริก จ้องมองคนตัวสูงหยาดเยิ้มอีกครั้ง
“นายต้องรับผิดชอบ”
“ไม่นะซีวอน อึก..อ๊า~ ไม่” ฮยอกแจครางห้ามเมื่อคนตัวสูงถอดนิ้วออก แล้วจับสองขาแยกออกกว้าง ก่อนจะรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่ใหญ่กว่ากำลังเคลื่อนเข้ามาแทนที่
“เจ็บ...ซีวอน”
“อืม อย่าเกร็งสิ”
“เจ็บ ปล่อยนะ!!” กระหนำทุบอกกว้างปั๊ก ๆ
ยิ่งเขาพยายามดันเข้าไปมากเท่าไหร่ ภายในยิ่งคับแน่น ซีวอนล้วงมืออีกข้างไปควานหายอดเม็ดนุ่มนิ่มบีบเบา ๆ เพื่อให้ ฮยอกแจผ่อนคลาย
และมันก็ได้ผล
ประจุไฟฟ้าที่แล่นแปลบผ่านหน้าอกดึงสติจากความเจ็บด้านล่างให้หายไปได้บ้าง ฮยอกแจเผลอตัวครางหวาน แอ่นอกนิด ๆ ตอบรับแรงบีบนั้น ร่างสูงใช้เทคนิคที่มีเสือกไสร่างกายตัวเองเข้าไปเรื่อย ๆ กระทั่งมันสุดทาง
ฮยอกแจหอบหายใจเหมือนคนจะตายเอาไว้ให้ได้ แต่สำหรับคนมอง มันดูมีเสน่ห์ยังไงบอกไม่ถูก
ซีวอนแช่ตัวเองไว้แค่นั้น ก่อนค่อย ๆ ขยับช้า ๆ ฮยอกแจเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ร่างสูงรีบบีบยอดอกให้คลายเจ็บพร้อมขยับท่อนเนื้อด้านล่างไปด้วย
“อึก…อ๊า~” ฮยอกแจครางแผ่วด้วยความเจ็บปวดผสมเสียวซ่าน ซีวอนค่อย ๆ ขยับช้า ๆ ก่อนเร่งความเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ ฮยอกแจที่ครางกระท่อนกระแท่นในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นครางหวานฟังดูลื่นหูมากขึ้น
ยิ่งร่างบางครางออกมาเป็นชื่อตัวเอง ยิ่งรู้สึกเสียวซ่านเข้าไปใหญ่ ซีวอนยกสองขาบางพาดไว้ที่แขน เสือกไสร่างกายเข้าออกเป็นจังหวะ ฮยอกแจครางออกมาตามจังหวะนั้นเช่นกัน
จังหวะรักดังมากขึ้นเรื่อย ๆ เส้นทางคับแคบเริ่มเรียนรู้ที่จะขยายกว้างเพื่อให้ร่างกายตัวเองได้รับความสุข ฮยอกแจเชิดหน้าครางหวาน
“เสียงนายดีเป็นบ้า” เอ่ยชมพร้อมใส่จังหวะให้เร็วขึ้น
ฮยอกแจยอมรับว่าตัวเองรู้สึกดีมาก สติสตางค์หายไปหมดแล้ว ตอนนี้ดวงตาที่คลอไปด้วยหยาดน้ำมองเห็นเพียงดวงหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ของคนตัวสูง
ใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังส่งเสียงหอบหนักดูดีมีเสน่ห์อยู่ไม่น้อย
เพราะหน้าแบบนี้ซินะ สาว ๆ ถึงยอมทอดกายถวายตัวให้
ร่างสูงเร่งความเร็วมากขึ้น เมื่อภายในของฮยอกแจเริ่มบีบรัดเพราะใกล้จะไปถึงปลายทาง เพียงไม่นาน ฮยอกแจก็เชิดหน้ากรีดร้องพร้อมปลดปล่อยไม่ต่างกับคนตัวสูงที่พ่นหยาดน้ำอุ่น ๆ เข้าไปภายในจนเอ่อล้นออกมาถึงภายนอก ฮยอกแจกระตุกกายเกร็งไม่ต่างกับคนตัวสูง
สองร่างแข่งกันหอบหายใจแรง ซีวอนเลื่อนตัวลงไปทาบร่างบางไว้ ในขณะที่ฮยอกแจทำได้เพียงหอบหายใจไร้จังหวะ
“รู้สึกดีเป็นบ้า” ซีวอนสารภาพยิ้ม ๆ แต่ฮยอกแจไม่ยิ้มด้วย
“ปล่อยได้แล้ว” รีบห้ามพร้อมดันอกคนตัวสูงออก
“อืม ฉันจะให้รางวัลที่ทำให้ฉันรู้สึกดี”
“ไม่ต้อง ปล่อย!”
“พูดมากน่า” สิ้นคำก็จัดการกดจูบกลีบปากอิ่มบางเบา ๆ ตอนแรกว่าจะให้แค่นั้นแล้วปล่อยออกเหมือนที่เคยทำกับสาว ๆ แต่ความนุ่มนิ่มของกลีบปากที่ตัวเองกำลังทาบทับทำเอาร่างสูงเผลอตัวกดจูบเนิ่นนาน
ฮยอกแจที่พยายามเบี่ยงหน้าหนีทำให้กลีบปากสัมผัสกันมากขึ้น ยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ชายหนุ่มอยากขยับมันมากขึ้น ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากหนักหน่วง ฮยอกแจครางท้วงในลำคอ อ้าปากหวังจะด่า เป็นโอกาสให้คนตัวสูงได้สอดปลายลิ้นเข้าไปภายใน
ฮยอกแจอยากจะท้วงต่อ แต่ลิ้นร้อนฉกลิ้นตัวเองไปมา ไล่ต้อนรุกล้ำทำเอามวลในท้องวิ่งวนจนเต็มไปหมด สองมือที่พยายามผลักอกกว้างออกเริ่มหยุดนิ่ง ก่อนค่อยๆ กอบกำอกเสื้อคนตัวสูงแน่น
มือใหญ่เลื่อนลงไปบีบสะโพกมนเบา ๆ ทำเอาฮยอกแจเผลอตัวไหวกายตอบรับ
จากตอนแรกที่หลบหนี แต่ลิ้นเชี่ยวชาญก็หลอกล่อจน ฮยอกแจยอมจำนนตวัดเกี่ยวกลับผู้รุกราน มือที่ถูกมัดไว้ทำเอาเกะกะอยู่ไม่น้อย ซีวอนรีบปลดมันออกให้มือบางเป็นอิสระ ฮยอกแจที่พอได้สติบ้างทุบปั้กเข้าที่หัวไหล่ แต่เรี่ยวแรงมันหดหายไปเรื่อย ๆ เมื่อทุบไม่ได้ก็เปลี่ยนมาเป็นกำแน่นเพื่อกดมวลในท้องให้หายไปแทน
ซีวอนเลื่อนมือเข้าไปควานหายอดอกผ่านเสื้อ แต่มันหายากน่าดู เกะกะก็เกะกะ ร่างสูงผละริมฝีปากออกมาเลิกถอดเสื้อออกจากคนตัวบาง
ฮยอกแจปรอยตาหยาดเยิ้มจ้องกลับ ซีวอนจ้องมองภาพสวยตรงหน้า ไม่คิดว่าผู้ชายจะมีใบหน้าที่ยั่วยวนและเรือนร่างที่น่าสัมผัสได้ขนาดนี้ ซีวอนรีบโฉบอุ้มฮยอกแจขึ้นไปไว้บนเตียง แล้วถอดเสื้อผ้าออกจากร่างตัวเองจนหมด
ฮยอกแจอยากจะขัดขืนแต่ก็ร้อนจนเกินจะทานทน ร่างสูงก้มลงกดจูบอีกครั้ง ฮยอกแจยอมรับว่ามันรู้สึกดีเอามาก ๆ ดีจนเผลอขยับริมฝีปากตอบรับหนักหน่วงเช่นกัน
“อืม ฮยอกแจนายนี่หวานจังแฮะ” เมื่อไม่มีอาภรณ์มากั้น ก็สามารถจับยอดอกได้ง่ายขึ้น เพียงแค่จับฮยอกแจก็แอ่นอกตอบรับ ร่างกายพากันบิดเกลียว ยิ่งมองยิ่งรู้สึกอยากสัมผัสมากขึ้นไปอีก
ซีวอนจับฮยอกแจพลิกแล้วดึงสะโพกมนขึ้นมาตั้งฉากกับส่วนอ่อนไหวของตัวเอง ก่อนจะสอดใส่เนื้อร้อนเข้าไปอีกรอบ เพราะเมื้อกี้ตัวเองปล่อยข้างใน มันถึงได้ง่ายในการกดเข้าไปอีก ฮยอกแจพยายามเคลื่อนตัวหนี แต่ร่างสูงก็ดึงกลับมาไว้ยังจุดเดิมแล้วค่อย ๆ ไสเนื้อเข้าไปอีกจนมันสุดทาง ฮยอกแจแนบหน้าเข้ากับที่นอน
ท่วงท่าแบบนี้ทำเอารู้สึกดีอยู่ไม่น้อย ซีวอนเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้า ๆ ฮยอกแจที่แนบใบหน้ากับผืนที่นอนเริ่มทรมาน จนต้องดันตัวเองขึ้นมาอยู่ในท่าคลานสี่ขา ร่างสูงขยับเนื้อร้อนเข้าออกแรงขึ้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังจนกลบห้อง
ซีวอนขยับสะโพกเร็วขึ้น ช่องทางคับแคบทำเอาร่างสูงอดทนได้ไม่นานก็ต้องปลดปล่อยออกมาอีกรอบ แต่ก็ยังไม่หยุดเอาง่าย ๆ เพราะน้องชายตัวเองยังไม่ได้ลดขนาดลง และคนตัวเล็กยังไม่ได้ปลดปล่อย
ซีวอนขยับร่างกายท่อนล่างไปเรื่อย ๆ ในขณะที่ดวงตาก็กวาดมองไปทั่วแผ่นหลังเพรียวบางไล่ลงมาถึงท่อนเอวเล็กคอดผ่านสะโพกกลมสวยที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ตัวเองกระทั้นอยู่และมีท่อนเนื้อสีเข้มกำลังเคลื่อนที่เข้าออกเป็นจังหวะชื้นแฉะไปด้วยหยาดขาวขุ่นผสมสีใส มือใหญ่บีบเนื้อขาวที่ตัวเองจับอยู่แน่น นุ่มนิ่มฝ่ามือจนเผลอเลียรอบริมฝีปากตัวเองเบา ๆ
ยิ่งมองยิ่งสวย
“ซีวอน ฉันไม่ไหวแล้ว ฉัน…” ร่างบางร้องขอเมื่อตัวเองกำลังจะไปถึงปลายทาง ซีวอนถึงได้เร่งเครื่องเป็นจังหวะหนักและเร็วขึ้นนำพาคนตัวเล็กไปสู่สรวงสวรรค์
ฮยอกแจกรีดร้องเสียงหนัก สองมือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น ก่อนไถลตัวลงไปนอนคว่ำหน้ากับพื้นโดยมีร่างสูงไถลตัวลงไปทับเอาไว้ สองมือใหญ่กุมสองมือเล็กแน่น กดจูบต้นคอขาวเบา ๆ ผ่านริมฝีปากที่กำลังหอบหนัก
พอผ่อนคลายสองร่างก็พากันหลับใหลไปด้วยท่านั้นแหละ = =
>>กลับไปอ่านต่อ<<
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ครึ่งหลัง
ฮยอกแจจ้องมองท่อนเนื้อแข็งทื่อตรงหน้า ตอนนี้ขอรักษาร่างกายตัวเองให้รอดก่อนละกัน
ฮยอกแจค่อย ๆ ชันตัวคุกเข่าอยู่ตรงหน้าร่างสูง ปลายลิ้นเล็กค่อย ๆ ยื่นออกไปแตะปลายท่อนเนื้อสีเข้ม ไล้ไปเรื่อย ๆ ก่อนยกมือขึ้นมาช่วยกันปรนเปรอ
ซีวอนแทบจะบ้าเอาให้ได้ ท่าทางยังไร้เดียงสา แต่ก็ทำได้ถูกจุดเอามาก ๆ
ฮยอกแจตั้งอกใจตั้งใจใช้ปลายลิ้นตวัดเก็บเกี่ยว ดูดเม้ม ทำทุกวิธีทางเพื่อให้คนตรงหน้าปลดปล่อยแบบไม่ค้างคาให้ได้
“อมให้หน่อยสิ” ร่างสูงสั่ง
ฮยอกแจทำตามอย่างว่าง่าย ค่อย ๆ อ้าปากออกกว้างแล้วกลืนกินสิ่งนั้นเข้าไปภายใน ร่างสูงจ้องมองด้วยความพอใจ ริมฝีปากเล็กดูดเม้ม เก็บกลืน ปลายลิ้นภายในตวัดไร้เดียงสา แต่ก็พาเอาเสียวซ่าน
เมื่อสุดจะทน ร่างสูงก็ปลดปล่อยมาในที่สุด
ฮยอกแจไอโครกเมื่อคนตัวสูงพ่นน้ำรักใส่แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ถือว่าสำเร็จด้วยดี เพราะส่วนอ่อนไหวของชายหนุ่มสงบลงแล้ว
“ภรรยาทำงานดี งั้นสามีจะดูแลบ้างนะครับ” โฉบอุ้มคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขน
“นี่ไม่ต้อง ฉันไม่ใช่ผู้หญิง”
“เอาน่า ตอนนี้เล่น ๆ ละครไปก่อน นายทำเพื่อน้องนายไม่ใช่รึไง”
เจอคำขู่นี้เข้า ฮยอกแจนิ่งสนิท ปล่อยให้คนตัวสูงอมยิ้ม พาร่างของตัวเองก้าวฉับ ๆ เข้าห้องอาบน้ำไป
ส่วนว่าจะอาบน้ำหรือจะอะไรกันยังไง ก็ปล่อยพวกเขาสองคนไปเถอะค่ะ ^^
เรามาจบเรื่องนี้กันแค่นี้ดีกว่าเนอะ ^^..
..
..
ซะเมื่อไหร่ ^^
ติดตามอ่านต่อตอนต่อไปค่ะ ^____^ (>>>กลับเม้นท์กันด้วยน้า ^^<<<)
ว่าแล้วก็ลากฮยอกแจให้เดินแถก ๆ ขึ้นรถไปกับตัวเอง ฮยอกแจโวยวายมาตลอดทั้งเส้นทางกระทั่งถึงบ้าน วันนี้วันเสาร์ ทั้งพ่อและแม่ไปทำงาน ต่อให้อยู่บ้านก็ไม่ได้สนใจ เพราะเขาพาผู้หญิงมาบ้านทุกวันอยู่แล้ว
ไม่เกินครึ่งชั่วโมง ฮยอกแจก็มานั่งแหมะอยู่ที่พื้นข้างเตียงของคนตัวสูง
“นี่ซีวอน ปล่อยนะ! จะบ้ารึไง!”
“ฉันจะทำให้นายรู้ว่าฉันทรมานแค่ไหน” ว่าแล้วก็คลี่ปลดกางเกงออกจากเอวเล็ก ฮยอกแจพยายามดิ้นรน ก่อนสะดุ้งเฮือกเมื่อคนตัวสูงจับส่วนอ่อนไหวตัวเองไว้ ใช่ว่าตัวเองจะไม่เคยทำร้ายน้องชายตัวเอง แต่ไม่ได้ทำบ่อย ๆ ต่างหาก
“อืม อ่อนไหวไม่เบา ดีจะได้รู้ความทรมานของฉันเร็ว ๆ” พูดพร้อมขยับส่วนอ่อนไหวในมือเบา ๆ ฮยอกแจพยายามดันมือนั้นออก เวลาทำด้วยตัวเองกับคนอื่นมาทำให้แบบนี้ มันให้ความรู้สึกที่ต่างกันจริง ๆ
ฮยอกแจไม่รู้หรอกว่าตัวเองเป็นคนอ่อนไหวหรือไม่อ่อนไหว เพราะไม่เคยสังเกต แต่เวลานี้มือของตัวเองกำลังกำอกเสื้อของคนตัวสูงแน่นเพื่อระบายความอึดอัด มือใหญ่รีบเร่งความเร็ว ฮยอกแจจิกปลายเท้าไว้ที่พื้นเชิดหน้าเตรียมจะปลดปล่อย แต่อีกฝ่ายกลับถอนมือออกเสียก่อน
ฮยอกแจช้อนสายตาแฝงความทรมานขึ้นมอง
“ทีนี้เข้าใจความรู้สึกฉันรึยัง”
ฮยอกแจที่อยากจะบอกว่าเข้าใจแล้ว แต่ศักดิ์ศรีมันค้ำคอเลยได้แต่ส่งสายตาเยิ้ม ๆ พร้อมส่ายหน้าไปมาตอบปฏิเสธ
ซีวอนขมวดหัวคิ้วฉับ เมื่อไม่ยอมรับก็ต้องทำให้ทรมานมากกว่านี้
ร่างสูงรีบเข้าไปกอบกุมส่วนอ่อนไว้เอาไว้อีกรอบ ผู้ชายมีจุดไวสัมผัสอยู่ และซีวอนก็แตะไปที่จุดนั้น ฮยอกแจสะดุ้งเฮือก เผลอตัวครางออกมาเสียงหวานทำเอาซีวอนขนลุกซู่โดยไม่ได้ตั้งใจ
ฮยอกแจที่อยู่กับความทรมานเต็มที่พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ มือใหญ่เร่งประจุเพลิงอารมณ์ นำพาเส้นชัยมาไว้แค่เอื้อมแล้วกระชากกลับ ฮยอกแจแทบจะตายเอาให้ได้
“คราวนี้เข้าใจรึยัง” คนทำพูดหอบ ๆ เพราะตอนนี้สองหูตัวเองได้ยินแต่เสียงครางหวานของคนที่ตัวเองเพิ่งประจุอารมณ์ใส่อยู่
ฮยอกแจพูดอะไรไม่ได้แล้วตอนนี้ สองมือบางรีบเลื่อนลงไปกุมส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้ ขยับเบา ๆ หวังพาตัวเองไปให้ถึงปลายทาง ซีวอนรีบก้มลงไปยึดจับมือบางไว้แล้วดึงขึ้นเหนือหัว ฮยอกแจพยายามยื้อ ร่างสูงเลยลุกไปคว้าเนกไทในตู้เสื้อผ้ามามัดสองข้อมือบางเอาไว้ด้วยกันแทน
“นายต้องรู้ความทรมานของฉันก่อน” บอกแค่นั้นก่อนผละตัวออกมายืนมองความทรมานของคนตัวเล็กกว่าอยู่ห่าง ๆ ฮยอกแจมองกลับด้วยสายตาหยาดเยิ้ม แก้มขาวแดงปลั่ง กลีบปากเรียวได้รูปซับสีเลือดจนแดงฉ่ำ
ไม่อยากจะยอมรับ แต่คนตรงหน้านี้เซ็กซี่เป็นบ้าเลย
ฮยอกแจที่สองมือถูกพันธนาการเอาไว้ยังไม่คิดจะยอมแพ้ แค่โดนมัดข้อมือไว้ แต่นิ้วยังขยับได้อยู่ ฮยอกแจรีบเลื่อนสองมือลงต่ำหวังสัมผัสส่วนอ่อนไหวตัวเอง แต่ถูกซีวอนจับเอาไว้อีกรอบ
มือใหญ่จับสองข้อมือบางไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ขยับส่วนอ่อนไหวที่เตรียมจะปลดปล่อยออกมา พอฮยอกแจจะไปถึงปลายทางก็รีบละมือออก ฮยอกแจครางหนักยิ่งกว่าเดิม
“ซีวอน ปล่อย ฉันทรมาน ปล่อยฉันไปเถอะนะ ขอร้องล่ะ”
ซีวอนไม่อยากจะยอมรับ แต่ตอนนี้ตัวเองกำลังร้อน ร้อนเอามาก ๆ ส่วนตุงเต็มของตัวเองก็ตุงจนปวดแน่นไปหมด
“นายต้องรับผิดชอบ”
“ได้ ตอนนี้ให้ทำอะไรก็ยอม ปล่อยฉันไปก่อน” ร้องขอด้วยน้ำเสียงเว้าวอน ร่างกายพากันบิดเร่าเย้ายวน
ซีวอนชั่งใจคิด ตอนนี้จะให้ไปหาผู้หญิงที่ไหนก็คงยาก
“งั้นตอนนี้นายก็ทำให้ฉันเสร็จก่อนละกัน” บอกก่อนปลดส่วนอ่อนไหวตัวเองออก ฮยอกแจจ้องมองสิ่งนั้น อยากขัดขืนนะ แต่ตอนนี้ตัวเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อะไรก็ยอมทั้งนั้น
“ทำให้มันปล่อย”
“งะ..งั้นปล่อยมือก่อนสิ”
“ขืนฉันปล่อยมือนาย นายก็ช่วยตัวเองน่ะสิ ไม่ได้”
“แล้วจะให้ฉันทำยังไงเล่า!” ค้านกลับเสียงพร่า กลีบปากอิ่มแดงพากันสั่นระริกด้วยความต้องการจนซีวอนอดไม่ได้ที่จะจินตนาการว่า ถ้าหากริมฝีปากนั้นมาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วมันจะเป็นยังไง
“ใช้ปากนายละกัน”
“ไม่!” ฮยอกแจปฏิเสธทันควัน
“งั้นก็ทรมานอยู่อย่างนี้แหละ” ขู่ทั้งตัวเองและคนตัวเล็ก
ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงอย่างอาฆาต ซีวอนแกล้งใช้ปลายเท้าเขี่ยส่วนอ่อนไหวเบา ๆ ในขณะที่มือก็ยึดจับข้อมือเล็กไว้ ฮยอกแจที่ถูกกระตุ้นจนแทบจะทนไม่ได้จำใจต้องเขยิบตัวเข้าไปชิด แล้วยื่นปลายลิ้นออกไปสัมผัสปลายยอดปริ่มน้ำเบา ๆ
ซีวอนแหงนหน้าเผลอตัวครางทุ้มออกมา ฮยอกแจที่ร้อนอยู่แล้ว พอได้ยินเสียงครางแบบนั้น ยิ่งยื่นปลายลิ้นออกมาตวัดปรนเปรอปลายยอดมากขึ้น ไออุ่นร้อนและความนุ่นนิ่มของมันทำเอาฮยอกแจเผลอตัวขบเม้มมากขึ้น ไล่จากปลายไปจนถึงโคน
“อืม~ ดีมาก” ร่างสูงครางชม
ยิ่งโดนชม ฮยอกแจยิ่งลากไล้มากขึ้น ก่อนจะเขยิบขึ้นมาที่ปลายยอดและครอบครองมันไว้ทั้งอันในปาก
ซีวอนปลดปล่อยน้ำเสียงแห่งความเสียวซ่านออกมาดังระงม มืออีกข้างที่ไม่ได้จับข้อมือเล็กไว้ นวดคลึงศีรษะคนตัวบางเบา ๆ ยิ่งทำเอาฮยอกแจรู้สึกเสียวซ่านเข้าไปใหญ่
ฮยอกแจลากปลายลิ้นขึ้นลงสลับกับครอบครองมันอยู่อย่างนั้น กระทั่งร่างสูงที่อดทนมานานปลดปล่อย แต่เพราะยังหนุ่มยังแน่น แทนที่มันจะสงบ กลับแข็งทื่อคงขนาดไว้เท่าเดิม
“ครั้งเดียวไม่พอหรอก ต้องทำอีก” ร่างสูงสั่ง ฮยอกแจรีบส่ายหัว
“แลกกันก่อน ฉันทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”
ซีวอนทำท่าชั่งใจ จ้องมองคนที่กำลังทรมานไม่แพ้กัน ซีวอนตัดสินใจย่อตัวลงไปประจุเพลิงอารมณ์ให้คนตัวบางบ้าง
“อ๊า~ ซีวอน อืมมม ดี” ฮยอกแจครางหวานข้างใบหู พาเอาขนลุกแล้วลุกอีก ผู้ชายอะไรเสียงเร้าอารมณ์เป็นบ้า เสียงอย่างกับผู้หญิง
ด้วยความสงสัยว่ามันจะเหมือนกันจริงหรือเปล่า ซีวอนละมือที่จับสองข้อมือบางออก แล้วล้วงเข้าไปใต้ชายเสื้อ พยายามควานหายอดเม็ดแข็งตัวขนาดเล็กภายใน
ถ้าเป็นผู้หญิงไม่ต้องควานหาให้ยาก เพราะมันนูนอย่างเห็นได้ชัด แต่ของฮยอกแจต้องควานกันอยู่นาน จนในที่สุดก็เจอ เพียงแค่แตะแผ่วเบา แผ่นอกบางก็ผวารับทันที ยอดอกนุ่มนิ่มที่เคยราบเรียบเมื่อกี้ก็พากันแข็งตัวสู้มือ
ซีวอนบีบมันแรงขึ้น แผ่นอกบางยิ่งแอ่นมากขึ้น เสียงครางหวานยิ่งดังมากขึ้นด้วย
“อ๊า~ ซีวอน อย่า~ ขอร้อง” ครางห้ามด้วยน้ำเสียงชวนน่าสงสาร หน่วยตางามที่เคยจ้องมองตัวเองด้วยความแข็งกร้าวเคลือบแฝงไปด้วยหยาดน้ำสีใส พราวระยับราวกับดวงดาวแสนสวย มันสวยเอามาก ๆ จนซีวอนเผลอตัวหยอกล้อยอดเม็ดแข็งตัวมากขึ้น หวังมองสีหน้าที่กำลังทรมานของคนตัวเล็ก
ยิ่งทำฮยอกแจยิ่งบิดกายไปมาพร้อมเขยิบตัวเข้าหาคนตัวสูง
“ซีวอน ช่วยฉันที~” ร้องขอด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
ซีวอนเร่งความเร็วมากขึ้น จนในที่สุดฮยอกแจก็กรีดร้องพร้อมปลดปล่อยออกมาจนเต็มมือใหญ่
ฮยอกแจซบหน้าเข้ากับแผงอกกว้าง หอบหายใจแรงราวกับคนที่วิ่งมาแล้วร้อยเมตร
ซีวอนยกมือที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำขาวขุ่นของคนตัวบางขึ้นมาดู ชั่งใจอีกนิด ก่อนนำสิ่งนั้นไปแตะที่ส่วนนุ่มนิ่มด้านหลังของฮยอกแจเบา ๆ ฮยอกแจสะดุ้งเฮือกรีบเงยหน้าขึ้นมอง
“นี่จะทำอะไรน่ะ?!”
“ก็จะลองทำเหมือนที่ทำกับผู้หญิงนั่นแหละ เพียงแต่คนละที่กัน”
“นี่ ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่เกย์”
“ฉันก็ไม่ใช่เหมือนกัน แต่นายต้องรับผิดชอบ เพราะของฉันยังไม่ลด”
“ให้ฉันใช้มือก็ได้ ปละ..อืมม ปล่อยซีวอน อ๊า~ อย่านะ” ร้องห้ามได้แค่นั้นก่อนเปลี่ยนเป็นครางหวานเมื่อนิ้วร้อนทะลวงเข้าไปในช่องทางสีสวยสองนิ้วพร้อมกันแล้วสะกิดเข้าที่จุดอ่อนไหว
จุดนี้เคยอ่านเจอมาก่อน แต่ไม่คิดว่ามันจะมีจริง ๆ
ฮยอกแจที่เถียงอยู่ดี ๆ เปลี่ยนเป็นสั่นระริก จ้องมองคนตัวสูงหยาดเยิ้มอีกครั้ง
“นายต้องรับผิดชอบ”
“ไม่นะซีวอน อึก..อ๊า~ ไม่” ฮยอกแจครางห้ามเมื่อคนตัวสูงถอดนิ้วออก แล้วจับสองขาแยกออกกว้าง ก่อนจะรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่ใหญ่กว่ากำลังเคลื่อนเข้ามาแทนที่
“เจ็บ...ซีวอน”
“อืม อย่าเกร็งสิ”
“เจ็บ ปล่อยนะ!!” กระหนำทุบอกกว้างปั๊ก ๆ
ยิ่งเขาพยายามดันเข้าไปมากเท่าไหร่ ภายในยิ่งคับแน่น ซีวอนล้วงมืออีกข้างไปควานหายอดเม็ดนุ่มนิ่มบีบเบา ๆ เพื่อให้ ฮยอกแจผ่อนคลาย
และมันก็ได้ผล
ประจุไฟฟ้าที่แล่นแปลบผ่านหน้าอกดึงสติจากความเจ็บด้านล่างให้หายไปได้บ้าง ฮยอกแจเผลอตัวครางหวาน แอ่นอกนิด ๆ ตอบรับแรงบีบนั้น ร่างสูงใช้เทคนิคที่มีเสือกไสร่างกายตัวเองเข้าไปเรื่อย ๆ กระทั่งมันสุดทาง
ฮยอกแจหอบหายใจเหมือนคนจะตายเอาไว้ให้ได้ แต่สำหรับคนมอง มันดูมีเสน่ห์ยังไงบอกไม่ถูก
ซีวอนแช่ตัวเองไว้แค่นั้น ก่อนค่อย ๆ ขยับช้า ๆ ฮยอกแจเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ร่างสูงรีบบีบยอดอกให้คลายเจ็บพร้อมขยับท่อนเนื้อด้านล่างไปด้วย
“อึก…อ๊า~” ฮยอกแจครางแผ่วด้วยความเจ็บปวดผสมเสียวซ่าน ซีวอนค่อย ๆ ขยับช้า ๆ ก่อนเร่งความเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ ฮยอกแจที่ครางกระท่อนกระแท่นในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นครางหวานฟังดูลื่นหูมากขึ้น
ยิ่งร่างบางครางออกมาเป็นชื่อตัวเอง ยิ่งรู้สึกเสียวซ่านเข้าไปใหญ่ ซีวอนยกสองขาบางพาดไว้ที่แขน เสือกไสร่างกายเข้าออกเป็นจังหวะ ฮยอกแจครางออกมาตามจังหวะนั้นเช่นกัน
จังหวะรักดังมากขึ้นเรื่อย ๆ เส้นทางคับแคบเริ่มเรียนรู้ที่จะขยายกว้างเพื่อให้ร่างกายตัวเองได้รับความสุข ฮยอกแจเชิดหน้าครางหวาน
“เสียงนายดีเป็นบ้า” เอ่ยชมพร้อมใส่จังหวะให้เร็วขึ้น
ฮยอกแจยอมรับว่าตัวเองรู้สึกดีมาก สติสตางค์หายไปหมดแล้ว ตอนนี้ดวงตาที่คลอไปด้วยหยาดน้ำมองเห็นเพียงดวงหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ของคนตัวสูง
ใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังส่งเสียงหอบหนักดูดีมีเสน่ห์อยู่ไม่น้อย
เพราะหน้าแบบนี้ซินะ สาว ๆ ถึงยอมทอดกายถวายตัวให้
ร่างสูงเร่งความเร็วมากขึ้น เมื่อภายในของฮยอกแจเริ่มบีบรัดเพราะใกล้จะไปถึงปลายทาง เพียงไม่นาน ฮยอกแจก็เชิดหน้ากรีดร้องพร้อมปลดปล่อยไม่ต่างกับคนตัวสูงที่พ่นหยาดน้ำอุ่น ๆ เข้าไปภายในจนเอ่อล้นออกมาถึงภายนอก ฮยอกแจกระตุกกายเกร็งไม่ต่างกับคนตัวสูง
สองร่างแข่งกันหอบหายใจแรง ซีวอนเลื่อนตัวลงไปทาบร่างบางไว้ ในขณะที่ฮยอกแจทำได้เพียงหอบหายใจไร้จังหวะ
“รู้สึกดีเป็นบ้า” ซีวอนสารภาพยิ้ม ๆ แต่ฮยอกแจไม่ยิ้มด้วย
“ปล่อยได้แล้ว” รีบห้ามพร้อมดันอกคนตัวสูงออก
“อืม ฉันจะให้รางวัลที่ทำให้ฉันรู้สึกดี”
“ไม่ต้อง ปล่อย!”
“พูดมากน่า” สิ้นคำก็จัดการกดจูบกลีบปากอิ่มบางเบา ๆ ตอนแรกว่าจะให้แค่นั้นแล้วปล่อยออกเหมือนที่เคยทำกับสาว ๆ แต่ความนุ่มนิ่มของกลีบปากที่ตัวเองกำลังทาบทับทำเอาร่างสูงเผลอตัวกดจูบเนิ่นนาน
ฮยอกแจที่พยายามเบี่ยงหน้าหนีทำให้กลีบปากสัมผัสกันมากขึ้น ยิ่งเป็นตัวกระตุ้นให้ชายหนุ่มอยากขยับมันมากขึ้น ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากหนักหน่วง ฮยอกแจครางท้วงในลำคอ อ้าปากหวังจะด่า เป็นโอกาสให้คนตัวสูงได้สอดปลายลิ้นเข้าไปภายใน
ฮยอกแจอยากจะท้วงต่อ แต่ลิ้นร้อนฉกลิ้นตัวเองไปมา ไล่ต้อนรุกล้ำทำเอามวลในท้องวิ่งวนจนเต็มไปหมด สองมือที่พยายามผลักอกกว้างออกเริ่มหยุดนิ่ง ก่อนค่อยๆ กอบกำอกเสื้อคนตัวสูงแน่น
มือใหญ่เลื่อนลงไปบีบสะโพกมนเบา ๆ ทำเอาฮยอกแจเผลอตัวไหวกายตอบรับ
จากตอนแรกที่หลบหนี แต่ลิ้นเชี่ยวชาญก็หลอกล่อจน ฮยอกแจยอมจำนนตวัดเกี่ยวกลับผู้รุกราน มือที่ถูกมัดไว้ทำเอาเกะกะอยู่ไม่น้อย ซีวอนรีบปลดมันออกให้มือบางเป็นอิสระ ฮยอกแจที่พอได้สติบ้างทุบปั้กเข้าที่หัวไหล่ แต่เรี่ยวแรงมันหดหายไปเรื่อย ๆ เมื่อทุบไม่ได้ก็เปลี่ยนมาเป็นกำแน่นเพื่อกดมวลในท้องให้หายไปแทน
ซีวอนเลื่อนมือเข้าไปควานหายอดอกผ่านเสื้อ แต่มันหายากน่าดู เกะกะก็เกะกะ ร่างสูงผละริมฝีปากออกมาเลิกถอดเสื้อออกจากคนตัวบาง
ฮยอกแจปรอยตาหยาดเยิ้มจ้องกลับ ซีวอนจ้องมองภาพสวยตรงหน้า ไม่คิดว่าผู้ชายจะมีใบหน้าที่ยั่วยวนและเรือนร่างที่น่าสัมผัสได้ขนาดนี้ ซีวอนรีบโฉบอุ้มฮยอกแจขึ้นไปไว้บนเตียง แล้วถอดเสื้อผ้าออกจากร่างตัวเองจนหมด
ฮยอกแจอยากจะขัดขืนแต่ก็ร้อนจนเกินจะทานทน ร่างสูงก้มลงกดจูบอีกครั้ง ฮยอกแจยอมรับว่ามันรู้สึกดีเอามาก ๆ ดีจนเผลอขยับริมฝีปากตอบรับหนักหน่วงเช่นกัน
“อืม ฮยอกแจนายนี่หวานจังแฮะ” เมื่อไม่มีอาภรณ์มากั้น ก็สามารถจับยอดอกได้ง่ายขึ้น เพียงแค่จับฮยอกแจก็แอ่นอกตอบรับ ร่างกายพากันบิดเกลียว ยิ่งมองยิ่งรู้สึกอยากสัมผัสมากขึ้นไปอีก
ซีวอนจับฮยอกแจพลิกแล้วดึงสะโพกมนขึ้นมาตั้งฉากกับส่วนอ่อนไหวของตัวเอง ก่อนจะสอดใส่เนื้อร้อนเข้าไปอีกรอบ เพราะเมื้อกี้ตัวเองปล่อยข้างใน มันถึงได้ง่ายในการกดเข้าไปอีก ฮยอกแจพยายามเคลื่อนตัวหนี แต่ร่างสูงก็ดึงกลับมาไว้ยังจุดเดิมแล้วค่อย ๆ ไสเนื้อเข้าไปอีกจนมันสุดทาง ฮยอกแจแนบหน้าเข้ากับที่นอน
ท่วงท่าแบบนี้ทำเอารู้สึกดีอยู่ไม่น้อย ซีวอนเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้า ๆ ฮยอกแจที่แนบใบหน้ากับผืนที่นอนเริ่มทรมาน จนต้องดันตัวเองขึ้นมาอยู่ในท่าคลานสี่ขา ร่างสูงขยับเนื้อร้อนเข้าออกแรงขึ้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังจนกลบห้อง
ซีวอนขยับสะโพกเร็วขึ้น ช่องทางคับแคบทำเอาร่างสูงอดทนได้ไม่นานก็ต้องปลดปล่อยออกมาอีกรอบ แต่ก็ยังไม่หยุดเอาง่าย ๆ เพราะน้องชายตัวเองยังไม่ได้ลดขนาดลง และคนตัวเล็กยังไม่ได้ปลดปล่อย
ซีวอนขยับร่างกายท่อนล่างไปเรื่อย ๆ ในขณะที่ดวงตาก็กวาดมองไปทั่วแผ่นหลังเพรียวบางไล่ลงมาถึงท่อนเอวเล็กคอดผ่านสะโพกกลมสวยที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ตัวเองกระทั้นอยู่และมีท่อนเนื้อสีเข้มกำลังเคลื่อนที่เข้าออกเป็นจังหวะชื้นแฉะไปด้วยหยาดขาวขุ่นผสมสีใส มือใหญ่บีบเนื้อขาวที่ตัวเองจับอยู่แน่น นุ่มนิ่มฝ่ามือจนเผลอเลียรอบริมฝีปากตัวเองเบา ๆ
ยิ่งมองยิ่งสวย
“ซีวอน ฉันไม่ไหวแล้ว ฉัน…” ร่างบางร้องขอเมื่อตัวเองกำลังจะไปถึงปลายทาง ซีวอนถึงได้เร่งเครื่องเป็นจังหวะหนักและเร็วขึ้นนำพาคนตัวเล็กไปสู่สรวงสวรรค์
ฮยอกแจกรีดร้องเสียงหนัก สองมือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น ก่อนไถลตัวลงไปนอนคว่ำหน้ากับพื้นโดยมีร่างสูงไถลตัวลงไปทับเอาไว้ สองมือใหญ่กุมสองมือเล็กแน่น กดจูบต้นคอขาวเบา ๆ ผ่านริมฝีปากที่กำลังหอบหนัก
พอผ่อนคลายสองร่างก็พากันหลับใหลไปด้วยท่านั้นแหละ = =
>>กลับไปอ่านต่อ<<
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ครึ่งหลัง
ฮยอกแจจ้องมองท่อนเนื้อแข็งทื่อตรงหน้า ตอนนี้ขอรักษาร่างกายตัวเองให้รอดก่อนละกัน
ฮยอกแจค่อย ๆ ชันตัวคุกเข่าอยู่ตรงหน้าร่างสูง ปลายลิ้นเล็กค่อย ๆ ยื่นออกไปแตะปลายท่อนเนื้อสีเข้ม ไล้ไปเรื่อย ๆ ก่อนยกมือขึ้นมาช่วยกันปรนเปรอ
ซีวอนแทบจะบ้าเอาให้ได้ ท่าทางยังไร้เดียงสา แต่ก็ทำได้ถูกจุดเอามาก ๆ
ฮยอกแจตั้งอกใจตั้งใจใช้ปลายลิ้นตวัดเก็บเกี่ยว ดูดเม้ม ทำทุกวิธีทางเพื่อให้คนตรงหน้าปลดปล่อยแบบไม่ค้างคาให้ได้
“อมให้หน่อยสิ” ร่างสูงสั่ง
ฮยอกแจทำตามอย่างว่าง่าย ค่อย ๆ อ้าปากออกกว้างแล้วกลืนกินสิ่งนั้นเข้าไปภายใน ร่างสูงจ้องมองด้วยความพอใจ ริมฝีปากเล็กดูดเม้ม เก็บกลืน ปลายลิ้นภายในตวัดไร้เดียงสา แต่ก็พาเอาเสียวซ่าน
เมื่อสุดจะทน ร่างสูงก็ปลดปล่อยมาในที่สุด
ฮยอกแจไอโครกเมื่อคนตัวสูงพ่นน้ำรักใส่แบบไม่ทันได้ตั้งตัว ถือว่าสำเร็จด้วยดี เพราะส่วนอ่อนไหวของชายหนุ่มสงบลงแล้ว
“ภรรยาทำงานดี งั้นสามีจะดูแลบ้างนะครับ” โฉบอุ้มคนตัวเล็กไว้ในอ้อมแขน
“นี่ไม่ต้อง ฉันไม่ใช่ผู้หญิง”
“เอาน่า ตอนนี้เล่น ๆ ละครไปก่อน นายทำเพื่อน้องนายไม่ใช่รึไง”
เจอคำขู่นี้เข้า ฮยอกแจนิ่งสนิท ปล่อยให้คนตัวสูงอมยิ้ม พาร่างของตัวเองก้าวฉับ ๆ เข้าห้องอาบน้ำไป
ส่วนว่าจะอาบน้ำหรือจะอะไรกันยังไง ก็ปล่อยพวกเขาสองคนไปเถอะค่ะ ^^
เรามาจบเรื่องนี้กันแค่นี้ดีกว่าเนอะ ^^..
..
..
ซะเมื่อไหร่ ^^
ติดตามอ่านต่อตอนต่อไปค่ะ ^____^ (>>>กลับเม้นท์กันด้วยน้า ^^<<<)