Cinderella Boy : 49 :: ลูกอม [Kangteuk]
“ลีทึก” รีบปรามพร้อมดึงมือออก คนสวยยังคงคลี่ยิ้มอ่อนหวานดังเดิม มือบางค่อย ๆ
เลื่อนปลดซิบออกช้า ๆ
คนที่พยายามควบคุมสติไว้กับถนนแทบคลั้ง พยายามทำเป็นไม่สนใจ มือบางล้วงดึงแก่นกายร้อนออกมาจับเล่นไปมา เส้นทางจากโรงเรียนถึงบ้านปกติมันไม่เคยนานขนาดนี้นี่น่า
“ อืมมม ~” คังอินเผลอตัวครางออกมาเบา ๆ เมื่อมือบางบีบแก่นกายชายแท้ตัวเองแน่น
“น นี่คุณผมต้องขับรถนะ กลับให้ถึงบ้านก่อนได้ไหม” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ มือบางจัดการขยับเนื้อร้อนขึ้นลงมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม
“ลีทึก” บดฟันกรามร้องห้าม อีกไม่กี่ร้อยเมตรก็ถึงบ้านแล้ว อดทนไว้คังอิน อดทนไว้ พยายามร้องปรามตัวเอง
คังอินพ่นลมหายใจออกแรงเมื่อลีทึกละฝ่ามือออก กำลังจะลดมือลงไปเก็บสิ่งสงวนของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง แต่ก็ช้ากว่าหัวกลมสวยที่ก้มลงมาครอบครองสิ่งนั้นเอาไว้ในปากตัวเองแทน
“ล ลีทึก” มือหนากำพวงมาลัยแน่น อีกสองร้อยเมตรก็ถึงบ้านแล้ว อดทนไว้คังอิน ร้องห้ามตัวเองอีกรอบ ริมฝีปากแสนหวานครอบครองพร้อมตวัดปลายลิ้นไปมา หยอกล้อสร้างความเสียวซ่านดับความอดทนให้หมดลงทีละน้อย
ทันทีที่รถจอดสนิทหน้าบ้าน คังอินรีบดึงคนตัวบางขึ้นมานั่งคร่อมตักใหญ่ตัวเองเอาไว้ ริมฝีปากร้อนฉกจูบริมฝีปากซาตานหนักหน่วง ลีทึกคลี่ยิ้มหวานแม้ริมฝีปากจะถูกบดเบียดอยู่ก็ตาม
“ทนไม่ไหวแล้วใช่ม้า ~” ว่ายิ้ม ๆ บวกยั่วยวน
“คุณนี่มันจอมยั่วจริง ๆ อยู่กับคุณ ผมต้องอายุสั้นไม่วันใดก็วันหนึ่งแน่ ๆ ร้องบอกพร้อมปลดกางเกงจากกายบางออก ลีทึกคลี่ยิ้มหวาน ก่อนเชิดใบหน้านิด ๆ เมื่อสะโพกกลมถูกดันเบา ๆ ให้กลืนกินแก่นกายใหญ่ เบาะรถถูกปรับให้เอนไปด้านหลังน้อย ๆ เพียงไม่นานซาตานก็กลืนกินหมีใหญ่จนสุดทาง
“อืมม สุดยอดมาก ลีทึก” กดจูบเรียวปากสีหวานเบา ๆ พร้อมจับสะโพกกลมขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ
“อ๊ะ อ๊า ~ ดีจัง” ขยับสะโพกเข้าออกเสริมจังหวะช่วยคนรัก ทั้งอึดอัดทั้งเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน
“คุณผิดเองนะ ที่ปลุกผมให้ตื่น อย่าหวังว่ามันจะจบลงง่าย ๆ ล่ะ” นางฟ้าคลี่ยิ้มหวาน ก่อนก้มลงกระซิบข้างใบหูคนรักเบา ๆ
“บังเอิญ ฉันมีลูกอมสำรองอีกเม็ด” เงยหน้าขึ้นมาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่คนรัก คังอินคลี่ยิ้มอย่างรู้ทัน มือหนาจับสะโพกกลมโหมเพลิงปรารถนาใส่
>>กลับไปอ่านต่อ <<
คนที่พยายามควบคุมสติไว้กับถนนแทบคลั้ง พยายามทำเป็นไม่สนใจ มือบางล้วงดึงแก่นกายร้อนออกมาจับเล่นไปมา เส้นทางจากโรงเรียนถึงบ้านปกติมันไม่เคยนานขนาดนี้นี่น่า
“ อืมมม ~” คังอินเผลอตัวครางออกมาเบา ๆ เมื่อมือบางบีบแก่นกายชายแท้ตัวเองแน่น
“น นี่คุณผมต้องขับรถนะ กลับให้ถึงบ้านก่อนได้ไหม” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ มือบางจัดการขยับเนื้อร้อนขึ้นลงมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม
“ลีทึก” บดฟันกรามร้องห้าม อีกไม่กี่ร้อยเมตรก็ถึงบ้านแล้ว อดทนไว้คังอิน อดทนไว้ พยายามร้องปรามตัวเอง
คังอินพ่นลมหายใจออกแรงเมื่อลีทึกละฝ่ามือออก กำลังจะลดมือลงไปเก็บสิ่งสงวนของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง แต่ก็ช้ากว่าหัวกลมสวยที่ก้มลงมาครอบครองสิ่งนั้นเอาไว้ในปากตัวเองแทน
“ล ลีทึก” มือหนากำพวงมาลัยแน่น อีกสองร้อยเมตรก็ถึงบ้านแล้ว อดทนไว้คังอิน ร้องห้ามตัวเองอีกรอบ ริมฝีปากแสนหวานครอบครองพร้อมตวัดปลายลิ้นไปมา หยอกล้อสร้างความเสียวซ่านดับความอดทนให้หมดลงทีละน้อย
ทันทีที่รถจอดสนิทหน้าบ้าน คังอินรีบดึงคนตัวบางขึ้นมานั่งคร่อมตักใหญ่ตัวเองเอาไว้ ริมฝีปากร้อนฉกจูบริมฝีปากซาตานหนักหน่วง ลีทึกคลี่ยิ้มหวานแม้ริมฝีปากจะถูกบดเบียดอยู่ก็ตาม
“ทนไม่ไหวแล้วใช่ม้า ~” ว่ายิ้ม ๆ บวกยั่วยวน
“คุณนี่มันจอมยั่วจริง ๆ อยู่กับคุณ ผมต้องอายุสั้นไม่วันใดก็วันหนึ่งแน่ ๆ ร้องบอกพร้อมปลดกางเกงจากกายบางออก ลีทึกคลี่ยิ้มหวาน ก่อนเชิดใบหน้านิด ๆ เมื่อสะโพกกลมถูกดันเบา ๆ ให้กลืนกินแก่นกายใหญ่ เบาะรถถูกปรับให้เอนไปด้านหลังน้อย ๆ เพียงไม่นานซาตานก็กลืนกินหมีใหญ่จนสุดทาง
“อืมม สุดยอดมาก ลีทึก” กดจูบเรียวปากสีหวานเบา ๆ พร้อมจับสะโพกกลมขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ
“อ๊ะ อ๊า ~ ดีจัง” ขยับสะโพกเข้าออกเสริมจังหวะช่วยคนรัก ทั้งอึดอัดทั้งเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน
“คุณผิดเองนะ ที่ปลุกผมให้ตื่น อย่าหวังว่ามันจะจบลงง่าย ๆ ล่ะ” นางฟ้าคลี่ยิ้มหวาน ก่อนก้มลงกระซิบข้างใบหูคนรักเบา ๆ
“บังเอิญ ฉันมีลูกอมสำรองอีกเม็ด” เงยหน้าขึ้นมาคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่คนรัก คังอินคลี่ยิ้มอย่างรู้ทัน มือหนาจับสะโพกกลมโหมเพลิงปรารถนาใส่
>>กลับไปอ่านต่อ <<