Cinderella boy NC 47 คำสารภาพ & คนเบลอ
คนที่นอนอยู่บนเตียงเหล็กสีขาวสะอาดตาขยับตัวไปมาน้อย
ๆ ก่อนค่อย ๆ คลี่เปิดเปลือกตาขึ้นมองแสงสว่างที่สาดส่องเข้ามา รู้สึกหนังตาหนักอึ้งจนต้องปิดลงไปอีกรอบ
ก่อนค่อย ๆ เปิดขึ้นมาอีก รู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว โดยเฉพาะที่หัว ปวดหนึบไปหมด
เกิดอะไรขึ้น? ดวง ตาที่เปิดขึ้นมาไม่ถึงครึ่งพยายามเพ่งมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ชัด ๆ อีกที ภาพแรกที่เห็นคือใบหน้าสวยหวานของคนที่ตัวเองกำลังหลงใหล
“พี่ซึงฮยอน เป็นยังไงบ้างฮะ” เหมือนจะได้ยินเสียงหวาน ๆ ดังแว่วมาแต่ไกลด้วย
“อืมม ฝันดีแฮะ” คนยังไม่ได้สติดีเอื้อมมือขึ้นไปจับท้ายทอยของคนที่ลอยอยู่ลงมากดจูบเบา ๆ
อืม~ นุ่ม จัง เหมือนของจริงเลย จากจูบที่แผ่วเบา ริมฝีปากร้อนเริ่มบดเบียดหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งจูบยิ่งหวาน คนเบลอค่อย ๆ สอดปลายลิ้นเปิดแยกกลีบปากอิ่มสวยเข้าไปตวัดปลายลิ้นกระตุ้นดุนดันปลายลิ้น เล็กให้ตอบรับ
คนในความฝันดูจะดิ้นน้อย ๆ จนมือหนาต้องกดท้ายทอยหนักขึ้น สองมือบางพยายามยันกายตัวเองออกจนซึงฮยอนตัดสินใจ อุ้มร่างน้อยขึ้นมานอนทับร่างของตัวเอง นิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด แต่ก็นะ ไม่อยากจะเสียช่วงเวลาดี ๆ แบบนี้ไป ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากหนักขึ้น จนคนที่ยื้อกายอยู่ด้านบนเริ่มโรยแรงไร้การต่อต้าน
เสียงหวานครางผะแผ่วระรื่นหู มังกรตัวโตที่นอนหลับสงบอยู่ค่อย ๆ ผงาดขึ้นมาตามจังหวะเสียงครางหวาน มือหนาที่กดท้ายทอยอยู่เริ่มเพิ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนมือที่ว่างก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบอบบางผ่านเนื้อผ้าเรียบลื่นกระทั่ง ไปหยุดอยู่ยังสะโพกมน บีบเค้นนวดคลึงแรง ๆ เรียกเสียงครางหวานหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม
“อืม ~” ฝันนี้เหมือนจริงดีแฮะ และก่อนที่ตัวเองจะตื่น ร่างสูงรีบตวัดร่างน้อยลงไปนอนไว้แทนที่ตัวเองทั้งที่ยังไม่ละริมฝีปากออก มือหนาเปิดเลิกชายเสื้อขึ้นสูง ลูบไล้ฝ่ามือไปทั่วแผงอกเนียนนุ่ม สะกิดเบา ๆ บนยอดอกสีหวาน ร่างน้อยข้างใต้สั่นระริก กำสาบเสื้อเขาแน่น ยิ่งเขาบีบยอดอกแรงมากเท่าใด กายน้อยยิ่งสั่นไหว แอ่นอกตอบรับมากขึ้นเท่านั้น
ร่างสูงผละริมฝีปากลงมาตวัดปลายลิ้นเลาะเล็มยอดอกสีหวาน ปากเรียวที่เป็นอิสระส่งเสียงครางหวานจนมังกรใหญ่ตื่นขึ้นมาเต็มตัว
แหมะ ฝันดีจริง ๆ
ผละจากเม็ดองุ่นขึ้นไปกดจูบเรียวปากสวยอีกครั้ง มือหนาเลื่อนต่ำ ปลดเข็มขัดออกจากเอวบาง ซิบตัวน้อยพากันหลุดออกจากเกล็ดทีละเม็ดจนสุดทาง นิ้วเรียวเกี่ยวเข้าที่ขอบกางเกง ดึงเบา ๆ ให้มันหลุดออกช้า ๆ
“พี่ชึงฮยอน!!”
ฝันหวานชะงักลงแทบจะทันที ร่างสูงหยุดมือเอาไว้กับที่ ค่อย ๆ ผละริมฝีปากออก เอียงหน้านิดหนึ่งไปมองสาวน้อยที่ยืนตกตะลึงอยู่หน้าประตูห้อง
“พี่จะทำอะไรน่ะ นี่มันโรงพยาบาลนะ” รีบร้องห้ามด้วยใบหน้าแดงก่ำ คนเบลอจ้องมองน้องสาวงง ๆ ก่อนหันกลับมามองร่างน้อยที่นอนสั่นอยู่ใต้ร่างตัวเองอีกที
อืม ~ สงสัยจะยังไม่ตื่นดี ขออีกนิดละกัน ใบหน้าคมโน้มต่ำลงไปอีก
“พี่ซึงฮยอน !!” ซันนี่ตะโกนลั่น คนเบลอขมวดหัวคิ้วกรุ่นอารมณ์หันไปมองน้องสาวตัวเองเอาเรื่อง
“อย่าเพิ่งมาปลุกตอนนี้ได้ไหม คนกำลังฝันดี” ว่าแล้วก็ก้มหน้าลงไปกดจูบต่อ
“พี่ซึงฮยอน พี่ไม่ได้ฝันนะ พี่กำลังจะข่มขืนคุณเรียวอุคแล้ว” รีบวิ่งเข้าไปเขย่าตัวพี่ชายให้มีสติ คนเบลอผละริมฝีปากขึ้นมามองน้องสาวตัวเองอีกที คิ้วเข้มขมวดปมก้มลงมองหน้าร่างบางข้างใต้
“อ้าว ~ไม่ใช่ฝันหรอกเหรอ” ซันนี่แทบเซ พี่ชายเธอนี่เหลือร้ายจริง ๆ
“ไม่ใช่ค่ะ รีบปล่อยคุณเรียวอุคได้แล้ว” ซึงฮยอนหันกลับไปมองร่างน้อยอีกที ถึงจะเสียดาย แต่ก็ยังเคลื่อนกายตัวเองขึ้นมานั่งเบลอ ๆ จ้องมองร่างบางบนเตียง เรียวุคชันกายลุกขึ้นนั่ง เสื้อตัวบางเลิกสูงจนเผยให้เห็นยอดอกที่ยังคงแข็งตัวท้าทายสายตา ริมฝีปากบางบวมเจ่อแดงช้ำชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำจากปากตัวเอง กางเกงสีเข้มถูกร่นจนเผยให้เห็นช่วงต่ำของเอวและขอบชั้นในสีขาวสะอาดตา
แหมะ ภาพตรงหน้านี้เร้าใจดีแท้ ๆ คนยังไม่ได้สติดีปรอยสายตาจ้องมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล ร่างน้อยค่อย ๆ ดึงเสื้อตัวเองลง ดึงซิบขึ้น หันซ้ายขวามองหาอะไรสักอย่าง คนเบลอหันซ้ายหันขวามองตามก่อนหันไปเห็นเข็มขัดเส้นเล็ก ๆ วางแหมะอยู่ไม่ไกล ซึงฮยอนเอื้อมมือไปหยิบมายื่นให้คนตรงหน้าเบลอ ๆ
แก้มใสแดงก่ำ รีบรับสวมไว้ ซึงฮยอนมองภาพตรงหน้าไม่วางตา
น่ารักดีแฮะ
>>กลับไปอ่านต่อ<<
“พี่ซึงฮยอน เป็นยังไงบ้างฮะ” เหมือนจะได้ยินเสียงหวาน ๆ ดังแว่วมาแต่ไกลด้วย
“อืมม ฝันดีแฮะ” คนยังไม่ได้สติดีเอื้อมมือขึ้นไปจับท้ายทอยของคนที่ลอยอยู่ลงมากดจูบเบา ๆ
อืม~ นุ่ม จัง เหมือนของจริงเลย จากจูบที่แผ่วเบา ริมฝีปากร้อนเริ่มบดเบียดหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งจูบยิ่งหวาน คนเบลอค่อย ๆ สอดปลายลิ้นเปิดแยกกลีบปากอิ่มสวยเข้าไปตวัดปลายลิ้นกระตุ้นดุนดันปลายลิ้น เล็กให้ตอบรับ
คนในความฝันดูจะดิ้นน้อย ๆ จนมือหนาต้องกดท้ายทอยหนักขึ้น สองมือบางพยายามยันกายตัวเองออกจนซึงฮยอนตัดสินใจ อุ้มร่างน้อยขึ้นมานอนทับร่างของตัวเอง นิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด แต่ก็นะ ไม่อยากจะเสียช่วงเวลาดี ๆ แบบนี้ไป ร่างสูงบดเบียดริมฝีปากหนักขึ้น จนคนที่ยื้อกายอยู่ด้านบนเริ่มโรยแรงไร้การต่อต้าน
เสียงหวานครางผะแผ่วระรื่นหู มังกรตัวโตที่นอนหลับสงบอยู่ค่อย ๆ ผงาดขึ้นมาตามจังหวะเสียงครางหวาน มือหนาที่กดท้ายทอยอยู่เริ่มเพิ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนมือที่ว่างก็ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบอบบางผ่านเนื้อผ้าเรียบลื่นกระทั่ง ไปหยุดอยู่ยังสะโพกมน บีบเค้นนวดคลึงแรง ๆ เรียกเสียงครางหวานหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม
“อืม ~” ฝันนี้เหมือนจริงดีแฮะ และก่อนที่ตัวเองจะตื่น ร่างสูงรีบตวัดร่างน้อยลงไปนอนไว้แทนที่ตัวเองทั้งที่ยังไม่ละริมฝีปากออก มือหนาเปิดเลิกชายเสื้อขึ้นสูง ลูบไล้ฝ่ามือไปทั่วแผงอกเนียนนุ่ม สะกิดเบา ๆ บนยอดอกสีหวาน ร่างน้อยข้างใต้สั่นระริก กำสาบเสื้อเขาแน่น ยิ่งเขาบีบยอดอกแรงมากเท่าใด กายน้อยยิ่งสั่นไหว แอ่นอกตอบรับมากขึ้นเท่านั้น
ร่างสูงผละริมฝีปากลงมาตวัดปลายลิ้นเลาะเล็มยอดอกสีหวาน ปากเรียวที่เป็นอิสระส่งเสียงครางหวานจนมังกรใหญ่ตื่นขึ้นมาเต็มตัว
แหมะ ฝันดีจริง ๆ
ผละจากเม็ดองุ่นขึ้นไปกดจูบเรียวปากสวยอีกครั้ง มือหนาเลื่อนต่ำ ปลดเข็มขัดออกจากเอวบาง ซิบตัวน้อยพากันหลุดออกจากเกล็ดทีละเม็ดจนสุดทาง นิ้วเรียวเกี่ยวเข้าที่ขอบกางเกง ดึงเบา ๆ ให้มันหลุดออกช้า ๆ
“พี่ชึงฮยอน!!”
ฝันหวานชะงักลงแทบจะทันที ร่างสูงหยุดมือเอาไว้กับที่ ค่อย ๆ ผละริมฝีปากออก เอียงหน้านิดหนึ่งไปมองสาวน้อยที่ยืนตกตะลึงอยู่หน้าประตูห้อง
“พี่จะทำอะไรน่ะ นี่มันโรงพยาบาลนะ” รีบร้องห้ามด้วยใบหน้าแดงก่ำ คนเบลอจ้องมองน้องสาวงง ๆ ก่อนหันกลับมามองร่างน้อยที่นอนสั่นอยู่ใต้ร่างตัวเองอีกที
อืม ~ สงสัยจะยังไม่ตื่นดี ขออีกนิดละกัน ใบหน้าคมโน้มต่ำลงไปอีก
“พี่ซึงฮยอน !!” ซันนี่ตะโกนลั่น คนเบลอขมวดหัวคิ้วกรุ่นอารมณ์หันไปมองน้องสาวตัวเองเอาเรื่อง
“อย่าเพิ่งมาปลุกตอนนี้ได้ไหม คนกำลังฝันดี” ว่าแล้วก็ก้มหน้าลงไปกดจูบต่อ
“พี่ซึงฮยอน พี่ไม่ได้ฝันนะ พี่กำลังจะข่มขืนคุณเรียวอุคแล้ว” รีบวิ่งเข้าไปเขย่าตัวพี่ชายให้มีสติ คนเบลอผละริมฝีปากขึ้นมามองน้องสาวตัวเองอีกที คิ้วเข้มขมวดปมก้มลงมองหน้าร่างบางข้างใต้
“อ้าว ~ไม่ใช่ฝันหรอกเหรอ” ซันนี่แทบเซ พี่ชายเธอนี่เหลือร้ายจริง ๆ
“ไม่ใช่ค่ะ รีบปล่อยคุณเรียวอุคได้แล้ว” ซึงฮยอนหันกลับไปมองร่างน้อยอีกที ถึงจะเสียดาย แต่ก็ยังเคลื่อนกายตัวเองขึ้นมานั่งเบลอ ๆ จ้องมองร่างบางบนเตียง เรียวุคชันกายลุกขึ้นนั่ง เสื้อตัวบางเลิกสูงจนเผยให้เห็นยอดอกที่ยังคงแข็งตัวท้าทายสายตา ริมฝีปากบางบวมเจ่อแดงช้ำชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำจากปากตัวเอง กางเกงสีเข้มถูกร่นจนเผยให้เห็นช่วงต่ำของเอวและขอบชั้นในสีขาวสะอาดตา
แหมะ ภาพตรงหน้านี้เร้าใจดีแท้ ๆ คนยังไม่ได้สติดีปรอยสายตาจ้องมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหล ร่างน้อยค่อย ๆ ดึงเสื้อตัวเองลง ดึงซิบขึ้น หันซ้ายขวามองหาอะไรสักอย่าง คนเบลอหันซ้ายหันขวามองตามก่อนหันไปเห็นเข็มขัดเส้นเล็ก ๆ วางแหมะอยู่ไม่ไกล ซึงฮยอนเอื้อมมือไปหยิบมายื่นให้คนตรงหน้าเบลอ ๆ
แก้มใสแดงก่ำ รีบรับสวมไว้ ซึงฮยอนมองภาพตรงหน้าไม่วางตา
น่ารักดีแฮะ
>>กลับไปอ่านต่อ<<