Cinderella boy NC : 26 DZora's & ความเศร้าอันหอมหวาน
NC13+
ดวงตากลมโตจ้องมองริมฝีปากสุดแสนเซ็กซี่ของร่างสูง ก่อนค่อย ๆ ยันกายลุกขึ้นยืนโดยไม่สนใจคนที่นอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นแม้แต่น้อย ร่างอวบเดินตรงไปยังร่างสูงราวกับคนถูกสะกด คยูฮยอนนั่งนิ่งไม่พูดอะไร กายอวบเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนค่อย ๆ โน้มตัวลงต่ำจนริมฝีปากทาบลงพอดีกับเรียวปากสุดแสนเซ็กซี่ที่เผยออ้าเอาไว้ น้อย ๆ สองมือเรียวค้ำยันหัวไหล่แกร่งไว้ ก่อนค่อย ๆ กดแทรกปลายลิ้นเข้าไปกวาดควานหาความหวานภายใน คยูฮยอนแหงนใบหน้าตอบรับจูบ แสนหวานจากกระต่ายน้อย
ซองมินผละริมฝีปากออก ก่อนเลาะเล็มไปตามเรียวคางได้รูปสู่ลำคอแข็งแกร่ง ใบหน้าที่เชิดอยู่ของร่างสูงค่อยๆ กลับมาตั้งตรงดังเดิม เสียงทุ้มครางน้อย ๆ เมื่อริมฝีปากได้รูปลากไล้ไปทั่วอกแกร่ง มือหนาสอดปลายนิ้วลงบนเรือนผมสีดำสนิทนวดคลึงเบา ๆ ระบายอารมณ์
แทคยอนจ้องมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตาค้าง ดวงตาคมของคยูฮยอนมองเลยมายังตน ก่อนยกยิ้มมุมปากบางเบา แทคยอนรีบพากายตัวเองหลบออกไปจากห้องนั้น ในขณะที่ร่างสูงเมื่อประกาศศักดาการเป็นเจ้าของเรียบร้อย มือที่นวดคลึงศีรษะอยู่ รั้งเส้นผมสีดำสนิทก่อนดึงเบา ๆ ให้ใบหน้าสวยหวานเชิดขึ้นตอบรับรสจูบหนักหน่วงของตัวเองแทน
“อะ แอ้ม ให้มาสอนไม่ได้ให้มาอู้” กระต่ายอวบสะดุ้งลุกพรวดออกจากภวังค์ของหมาป่า
“ไอ้พี่คังอินบ้า ไม่สอดสักครั้งจะทำให้ตัวเตี้ยลงไหม” ประชดด้วยความรำคาญ “อ่าว พี่ลีทึกมาด้วยเหรอ” ลีทึกที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คังอินพยักหน้ารับ
“วันนี้ลีทึกจะมาทำกับข้าวที่นี่” พยักหน้าไปทางคนรัก ลีทึกจ้องมองร่างสูงที่กำลังนั่งอยู่ในท่าเซ็กซี่ ริมฝีปากนางฟ้ากระตุกยิ้มบางเบา
“ซองมินมานี่หน่อยสิ” เอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซองมินเดินเข้าไปหาอย่างว่าง่าย ดวงตาคู่สวยของนางฟ้าตวัดมองร่างสูงที่นั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาว
“คิดถึงจัง” ไม่คิดถึงเปล่า ลีทึกยังก้มลงทาบริมฝีปากตัวเข้ากับเรียวปากอวบอิ่มของซองมินเบา ๆ ก่อนกดแทรกปลายลิ้นเข้าไปทักทายปลายลิ้นเล็ก แม้เรียวปากตัวเองจะทาบอยู่บนริมฝีปากของซองมิน แต่ดวงตากลับมองเลยไปยังร่างสูงที่นั่งอยู่ริมห้อง คยูฮยอนรีบดีดกายลุกขึ้น ยืน คิ้วเข้มขมวดชนกัน ดวงตาคมแข็งกร้าวขึ้นมาทันที
ลีทึกค่อย ๆ ผละริมฝีปากออก คลี่ยิ้มบาง ๆ ส่งไปยังร่างสูงใหญ่ของคยูฮยอน ร่างบางหันกลับไปคว้าข้อมือใหญ่ของคนรักก่อนพากันเดินหายเข้าไปในครัว
>>กลับไปอ่านต่อ<<
ดวงตากลมโตจ้องมองริมฝีปากสุดแสนเซ็กซี่ของร่างสูง ก่อนค่อย ๆ ยันกายลุกขึ้นยืนโดยไม่สนใจคนที่นอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นแม้แต่น้อย ร่างอวบเดินตรงไปยังร่างสูงราวกับคนถูกสะกด คยูฮยอนนั่งนิ่งไม่พูดอะไร กายอวบเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนค่อย ๆ โน้มตัวลงต่ำจนริมฝีปากทาบลงพอดีกับเรียวปากสุดแสนเซ็กซี่ที่เผยออ้าเอาไว้ น้อย ๆ สองมือเรียวค้ำยันหัวไหล่แกร่งไว้ ก่อนค่อย ๆ กดแทรกปลายลิ้นเข้าไปกวาดควานหาความหวานภายใน คยูฮยอนแหงนใบหน้าตอบรับจูบ แสนหวานจากกระต่ายน้อย
ซองมินผละริมฝีปากออก ก่อนเลาะเล็มไปตามเรียวคางได้รูปสู่ลำคอแข็งแกร่ง ใบหน้าที่เชิดอยู่ของร่างสูงค่อยๆ กลับมาตั้งตรงดังเดิม เสียงทุ้มครางน้อย ๆ เมื่อริมฝีปากได้รูปลากไล้ไปทั่วอกแกร่ง มือหนาสอดปลายนิ้วลงบนเรือนผมสีดำสนิทนวดคลึงเบา ๆ ระบายอารมณ์
แทคยอนจ้องมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าตาค้าง ดวงตาคมของคยูฮยอนมองเลยมายังตน ก่อนยกยิ้มมุมปากบางเบา แทคยอนรีบพากายตัวเองหลบออกไปจากห้องนั้น ในขณะที่ร่างสูงเมื่อประกาศศักดาการเป็นเจ้าของเรียบร้อย มือที่นวดคลึงศีรษะอยู่ รั้งเส้นผมสีดำสนิทก่อนดึงเบา ๆ ให้ใบหน้าสวยหวานเชิดขึ้นตอบรับรสจูบหนักหน่วงของตัวเองแทน
“อะ แอ้ม ให้มาสอนไม่ได้ให้มาอู้” กระต่ายอวบสะดุ้งลุกพรวดออกจากภวังค์ของหมาป่า
“ไอ้พี่คังอินบ้า ไม่สอดสักครั้งจะทำให้ตัวเตี้ยลงไหม” ประชดด้วยความรำคาญ “อ่าว พี่ลีทึกมาด้วยเหรอ” ลีทึกที่ยืนอยู่ข้าง ๆ คังอินพยักหน้ารับ
“วันนี้ลีทึกจะมาทำกับข้าวที่นี่” พยักหน้าไปทางคนรัก ลีทึกจ้องมองร่างสูงที่กำลังนั่งอยู่ในท่าเซ็กซี่ ริมฝีปากนางฟ้ากระตุกยิ้มบางเบา
“ซองมินมานี่หน่อยสิ” เอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซองมินเดินเข้าไปหาอย่างว่าง่าย ดวงตาคู่สวยของนางฟ้าตวัดมองร่างสูงที่นั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ตัวยาว
“คิดถึงจัง” ไม่คิดถึงเปล่า ลีทึกยังก้มลงทาบริมฝีปากตัวเข้ากับเรียวปากอวบอิ่มของซองมินเบา ๆ ก่อนกดแทรกปลายลิ้นเข้าไปทักทายปลายลิ้นเล็ก แม้เรียวปากตัวเองจะทาบอยู่บนริมฝีปากของซองมิน แต่ดวงตากลับมองเลยไปยังร่างสูงที่นั่งอยู่ริมห้อง คยูฮยอนรีบดีดกายลุกขึ้น ยืน คิ้วเข้มขมวดชนกัน ดวงตาคมแข็งกร้าวขึ้นมาทันที
ลีทึกค่อย ๆ ผละริมฝีปากออก คลี่ยิ้มบาง ๆ ส่งไปยังร่างสูงใหญ่ของคยูฮยอน ร่างบางหันกลับไปคว้าข้อมือใหญ่ของคนรักก่อนพากันเดินหายเข้าไปในครัว
>>กลับไปอ่านต่อ<<